Στον αγύριστο…

Το 2019 φεύγει, όχι με τις καλύτερες αναμνήσεις για τον Ολυμπιακό. Μπορούμε να πούμε ότι ύστερα μετά από πολλά χρόνια, δεν έχουμε να θυμηθούμε και πολλά θετικά αγωνιστικά κατορθώματα της ομάδας μέσα στο έτος.
Με μία 12η θέση στην Ευρωλίγκα να μοιάζει σαν εφιάλτης, με την ομάδα εκτός διεκδικήσεων τίτλων και να ψάχνεται για την επόμενη μέρα.
Ομως μην ξεχνάμε ότι όλα έγιναν για έναν σκοπό, για να έρθει η κανονικότητα, για να πάψουν οι “βρυκόλακες” του Ελληνικού μπάσκετ να κάνουν κουμάντο, για να σταματήσουν τα παιδιά του “σωλήνα” να κάνουν ότι θέλουν στο “τσιλφίκι” τους. Ο Ολυμπιακός είναι μόνος του στον δρόμο που έχει τραβήξει. Κανένας δεν τον υποστήριξε, αλλά τώρα που βλέπουν τις συνέπειες, με το ανύπαρκτο ελληνικό πρωτάθλημα να ζημιώνει τις ομάδες που συμμετέχουν σε αυτό, μάλλον πολλοί το έχουν μετανοιώσει και θα ήθελαν να είχαν γυρίσει τον χρόνο πίσω.
Ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται άλλους συμπαραστάτες, του αρκεί ο κόσμος του. Ενας κόσμος ο οποίος έχει καταλάβει εξ αρχής το νόημα της κίνησης και του έχει σταθεί με κάθε τρόπο.
Πλησιάζει η ώρα που η ομάδα θα πρέπει να ανταποδώσει αυτή την στήριξη. Πλησιάζει η ώρα που το στάτους στο ελληνικό μπάσκετ θα αλλάξει και το αγαπημένο μας άθλημα θα γυρίσει σελίδα μια και καλή.
Και τότε, αφήνοντας στον αγύριστο το 2019, τα έτη που θα ακολουθήσουν περιλαμβάνουν αρκετές χαρές αλλά και τίτλους.