Στην τουρκική έκδοση του “Eurosport”, μίλησε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, με τον προπονητή της Μακάμπι Τελ Αβίβ να μιλά για την ομάδα του, τον Τάιλερ Ντόρσεϊ, την πανδημία του κορονοϊού, αλλά και το πέρασμα του από τον Ολυμπιακό και την συνύπαρξη του με τον Σπανούλη, με τον οποίο έφτασε σε δύο τελικούς Euroleague.
Αναλυτικά ο Γιάννης Σφαιρόπουλος μίλησε:
Για τους δύο χαμένους τελικούς στην EuroLeague με τον Ολυμπιακό το 2015 και το 2017: “Δεν θα πω ψέματα, καμία φορά χρειάζεσαι και τύχη για να κατακτήσεις ένα τρόπαιο και αυτή δεν ήταν με το μέρος μας.
Στον πρώτο μου χρόνο στην EuroLeague φτάσαμε στον τελικό με αντίπαλο την Ρεάλ και το Final Four να γίνεται στην Μαδρίτη. Η Ρεάλ ήταν σπουδαία τότε. Και εμείς ήμασταν καλοί, αλλά η γραμμή για λάθος ήταν μικρή για εμάς. Η Ρεάλ δεν είχε κατακτήει το τρόπαιο για 20 χρόνια, αλλά η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να στεφθούν πρωταθλητές. Ο τελικός ήταν στην Μαδρίτη και αν παίξεις ένα τέτοιο παιχνίδι στην Μαδρίτη δεν γίνεται να νικήσεις.
Αντιμετωπίσαμε ένα παρόμοιο σενάριο το 2017 όταν ηττηθήκαμε από την Φενέρμπαχτε. Ο τελικός ήταν στην Κωνταντινούπολη. Η Φενέρ είχε ηττηθεί στο φινάλε του τελικού έναν χρόνο νωρίτερα και όλοι ήθελαν να δρέψουν τους καρπούς της προόδου τους, με την μοίρα να φέρνει τον τελικό σπίτι τους.
Δεν θέλω να αναφερθώ στους παράγοντες “διαιτητές, φίλαθλοι, έδρα” και να φανεί ότι ψάχνω δικαιολογίες, αλλά σε αυτους τους δύο αγώνες όλα έπαιξαν ρόλο. Ναι, οι αγώνες ήταν σε ουδέτερο έδαφος, αλλά και στι δύο περιπτώσεις το πλεονέκτημα ήταν στην αντίθετη πλευρά. Ήμασταν άτυχοι. Από παιχνίδια σαν αυτό όμως άρχισα να καταλαβαίνω το παιχνίδι σε άλλο επίπεδο. Ήταν ωραίες εμπειρίες. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ισχύει ότι πρέπει να ηττηθείς πολλές φορές μέχρι να νικήσεις“.
Για τον Τάιλερ Ντόρσεϊ: “Ο Ντόρσεϊ ήταν καλός πέρυσι, αλλά είχε πρόβλημα στο θέμα της λήψης αποφάσεων. Φέτος είναι πιο συγκεντρωμένος. Ξέρει πότε να σουτάρει, πότε να δημιουργήσει και πότε να αφήσει χώρο στους συμπαίκτες του“.
Για το πώς μπόρεσε να συνυπάρξει με παίκτες όπως ο Σπανούλης και ο Στογιάκοβιτς και τι τους κάνει ξεχωριστούς: “Το έχω πει πολλές φορές, αλλά σημαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να καταλαβαίνουν οι παίκτες το παιχνίδι. Αν καταλαβαίνεις την δυναμική του παιχνιδιού, ξέρεις και τον εγωισμό και τον ψυχισμό αυτών των παικτών. Αυτοί οι παίκτες, όπως και άλλοι σπουδαίοι παίκτες, έγιναν ηγέτες επειδή ήταν ανοιχτοί σε πράγματα. Φυσικά και είχαν μεγάλο “εγω”, αλλά αν προσεγγίσεις, ως προπονητής, την κατάσταση σωστά, τότε δεν θα έχεις συγκρούσεις μαζί τους. Νομίζω ότι το βασικό είναι να καταλαβαίνεις το παιχνίδι και να είσαι ειλικρινης μαζί τους“.
Για την εξαιρετική άμυνα της Μακάμπι και πού οφείλεται αυτή: “Όπως όλοι οι προπονητές, έχω κάποιες βασικές αρχές. Το σημαντικό είναι ότι όλοι οι παίκτες μιλάνε μεταξύ τους. Δεν μπορεί να “κοιμηθεί” κανείς στην αδύνατη πλευρά ή την δυνατή πλευρά. Όλοι πρέπει να ακολουθούν τον παίκτη τους και να ξέρουν τι θα ακολουθήσει. Πρέπει να θυμούνται με ποιον τρόπο μαρκάρουμε το Πικ εν Ρολ, κάτι που για να γίνει σαφές χρειάζονται εκατοντάδες επαναλήψεις στην προπόνηση. Πρέπει να ξέρουν ποιος παίκτης μπαίνει και βγαίνει από το παρκέ. Το πιο βασικό ωστόσο είναι να υπάρχει αρμονία στην ομάδα και όλοι να είναι διατεθειμένοι να μάθουν“.
Στο πώς αντιμετωπίζει την κατάσταση με τον κορονοϊό και αν είναι εντάξει ψυχολογικά: “Αυτή είναι η δουλειά μας, το πάθος μας. Αν δεν είσαι υγιής εσύ ή οι γύρω σου, τότε τίποτα δεν έχει σημασία. Σαφώς και προσπαθούμε να σκεφτούμε το καλό σενάριο. Παίρνουμε τα απαραίτητα μέτρα προστασίας που παίρνουμε όλοι, αλλά είναι λίγο πιο πολύπλοκο για εμένα, τους παίκτες, το τεχνικό επιτελείο και την οικογένειά μου. Παίρνουμε πιο αυστηρά μέτρα από το καλοκαίρι. Στο Ισραήλ δεν οδηγάμε καν μεγάλες αποστάσεις. Οργανώνουμε τα πάντα (περίπατος, γεύματα) ως ομάδα, ενώ ξέρουμε πως όταν ταξιδεύουμε στο εξωτερικό το ρίσκο είναι μεγαλύτερο, επειδή ίσως ισχύουν άλλα μέτρα“.
Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό
όπου πας εσύ πάντα θα μαι εγώ
να σου τραγουδώ
Θρύλε ολέ, ολέ, Θρύλε ολέ, ολέ...