Ο Ντίνο Ράτζα εντάχθηκε στον Παναθηναϊκό το 1997 όμως δεν πήγαν όλα όπως τα περίμενε:
«Ήθελα να παλέψω για τίτλους. Δεν μετανιώνω που πήγα στην Ελλάδα. Ερωτεύτηκα αυτή τη χώρα. Ο χρόνος που πέρασα στην Αθήνα ήταν ανεκτίμητος. Είναι αληθινοί Βαλκάνιοι! Μοιάζουν με εμάς τους Δαλματούς ως προς την τρέλα, τη νοοτροπία και την αγάπη τους για το μπάσκετ».
Στο άρθρο αναφέρεται πως ο Ράτζα αναγκάστηκε να φύγει από το κλαμπ το 1999 πριν από την έλευση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο ίδιος εξήγησε τον λόγο: «Χτύπησα τον γιο του αφεντικού. Ο νυν πρόεδρος του Παναθηναϊκού. Λυπάμαι…».
Έτσι έχασε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον κορυφαίο προπονητή στην ιστορία της EuroLeague, τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Το σκέφτομαι ακόμη. Ήξερα από τότε που ήμασταν συμπαίκτες και συγκάτοικοι ότι θα γινόταν σπουδαίος προπονητής. Ερχόταν στην προπόνηση και μας τακτοποιούσε. Δεν ξέρεις ποτέ πόσο ψηλά θα φτάσει κάποιος, αλλά για εκείνο ήμουν βέβαιος πως θα γίνει σπουδαίος. Είναι ο τελευταίος των Μοϊκανών».
