Η κατάρα που κυνηγάει τον Ολυμπιακό από πέρυσι, με τους τραυματισμούς των παικτών και ιδιαίτερα βασικών στελεχών, δεν λέει να τελειώσει.
Η αρχή είχε γίνει με τον τραυματισμό του Λάζαρου, ο οποίος από τον Φλεβάρη ακόμα δεν έχει επανέλθει, η συνέχεια με τον τραυματισμό του Φορτούνη, ο οποίος έχει βγει νοκ άουτ μέχρι τον επόμενο Απρίλιο, μετά ήρθε ο τραυματισμός του Αβραάμ, στον πρώτο αγώνα για τα προκριματικά του Champions League, ο τραυματισμός του Γκερέρο πριν από τον αγώνα με την Μπασακσεχίρ, η επέμβαση του Σεμέδο μετά από το ματς με την Κράσνονταρ, η λοίμωξη που υπέστει ο Σισέ και θα τον αφήσει πάνω από μήνα εκτός δράσης και τώρα ο τραυματισμός του Βαλμπουενά, ο οποίος θα χρειαστεί σίγουρα δύο εβδομάδες.
Εάν προσθέσουμε και τους μικροτραυματισμούς για Ποντένσε, Τσιμίκα, Τοροσίδη, Καμαρά, τότε το… κακό μεγαλώνει.
Ο μόνος που την έχει γλυτώσει (σ.σ. χτύπα ξύλο) είναι ο Γκιγιέρμε. Και ευτυχώς δηλαδή, γιατί όσο ο Ολυμπιακός έχει τον Γκιγιέρμε στην σύνθεσή του, δεν έχει να φοβάται τίποτα.
Ο Βραζιλιάνος αποτελεί από πέρυσι σημείο αναφοράς για την ομάδα και όχι άδικα. Αποτελεί την αρχή της αμυντικής διάταξης της ομάδας αλλά και της επιθετικής της ανάπτυξης. Είναι ο πλέον βασικός των ερυθρόλευκων και πραγματικά αναντικατάστατος.
Και θα συνεχίσει να είναι για αρκετά χρόνια ακόμα αφού η ανανέωση πλησιάζει…
Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό
όπου πας εσύ πάντα θα μαι εγώ
να σου τραγουδώ
Θρύλε ολέ, ολέ, Θρύλε ολέ, ολέ...
