Οι σκέψεις του Φασούλα για τις εκλογές της ΕΟΚ

Ο Παναγιώτης Φασούλας παραχώρησε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στα «Νέα» και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο όραμά του για την επόμενη ημέρα του ελληνικού μπάσκετ και καταθέτοντας παράλληλα τις δικές του προτάσεις.
Πριν από λίγες ημέρες ο Παναγιώτης Φασούλας βρέθηκε στην κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας της ΕΣΚΑΝΑ εκεί όπου έδειξε τις προθέσεις του να ασχοληθεί με τα διοικητικά της ΕΟΚ, εν όψει των επερχόμενων εκλογών που είναι προγραμματισμένες για τον Οκτώβριο.
Η «αράχνη» του ελληνικού μπάσκετ μίλησε για όλα όσα πρέπει να αλλάξουν στο χώρο του επαγγελματικού μπάσκετ, εμφανίστηκε ανοιχτός σχετικά με το ποιους θα ήθελε να είναι στο πλευρό του και τόνισε χαρακτηριστικά πως θα πρέπει «να διώξουμε την καχυποψία και να ανοικοδομήσουμε την εμπιστοσύνη όλων προς όλους».
Αρχκά, ο Παναγιώτης Φασούλας αναφέρθηκε στον πρόεδρο της Ομοσπονδίας, Γιώργο Βασιλακόπουλο, τονίζοντας πως:
«Εκτιμώ ότι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ο οποίος λόγω του καινούργιου νόμου δεν μπορεί να είναι υποψήφιος, έχει ολοκληρώσει ένα σημαντικό έργο, αλλά και έναν κύκλο, άλλωστε η μονιμότητα σε μια θέση δεν ωφελεί, έστω κι αν επενδύεται με τις καλύτερες προθέσεις. Δεν υπήρξα ποτέ υπέρμαχος των αποκλεισμών, τουναντίον επιδιώκω τη συνένωση, τη συνεργασία, τη συσπείρωση και τη σύνθεση για να ξανακτίσουμε το οικοδόμημα.
Συζητώ με όλους, παλαιούς και νεότερους απ’ όλο το φάσμα. Είμαι διαθέσιμος και όχι δεδομένος και θέλω να λάβω μέρος σε μια συλλογική προσπάθεια που θα στηρίζεται στον επιμερισμό των ευθυνών. Ο καθένας έχει την άποψή του και στην προκειμένη περίπτωση δεν παίζουν ρόλο οι πολιτικές και οι αθλητικές καταβολές. Εδώ δεν παίζουν μπάλα τα κόμματα, αλλά σε ό,τι με αφορά προφανώς η πολιτική και κοινωνική διαδρομή με βοηθά να κατανοήσω καλύτερα την ευρύτερη διάσταση του αθλητισμού».
Τόνισε μάλιστα, ότι δεν θα πορευτεί έχοντας ως σύμμαχο την καριέρα του ως επαγγελματίας αθλητής σημειώνοντας πως: «Καλός παίκτης δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην και ικανός παράγων. Το ένα δεν συνεπάγεται το άλλο, αλλά δεν το αναιρεί κιόλας, άλλωστε δια- πιστώνουμε ότι υπάρχει μια παγκόσμια τάση τα τελευταία χρόνια με την εμπλοκή παλαιμάχων αθλητών στα διοικητικά των ομοσπονδιών. Εδώ δεν μιλάμε για μια οποιαδήποτε θέση, αλλά για το μπάσκετ που το ξέρουμε, το υπηρετήσαμε και το αγαπάμε».
Ο 57χρονος παλαίμαχος εμβληματικός παίκτης και μέλος του Hall Of Fame της FIBA, τόνισε για την εμπειρία του όντας στην ΕΟΚ πως: «Επρόκειτο για μια χρήσιμη εμπειρία διότι κατάλαβα εκ των ένδον τα προβλήματα και τις αδυναμίες του συστήματος και σχημάτισα άποψη, στον βαθμό που μου δόθηκε η ευκαιρία» και συμπλήρωσε πως «πρέπει να δημιουργήσουμε παράγοντες με νέα αντίληψη που να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Να ξεφύγουμε από την παραδοσιακή λογική και τα κάθε λογής ταμπού και να μπορούμε να συνεννοηθούμε και να συνεργασθούμε με όλους. Επιτέλους δεν είναι εξ ορισμού εχθροί μας η Ευρωλίγκα και το ΝΒΑ, ούτε πρέπει να βρισκόμαστε σε διαρκή κόντρα με κάθε κυβέρνηση. Δεν είναι δυνατόν να δημιουργούμε εχθρούς ακόμη κι όταν δεν υπάρχουν, αλλά έχουμε την ανάγκη να αναζητάμε φίλους. Οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε πολλά πράγματα, διότι σε έναν κόσμο που αλλάζει καθημερινά, δεν μπορεί ο αθλητισμός να μένει ίδιος και απαράλλακτος».
Όσον αφορά το ποιους θα ήθελε να είναι στο πλευρό του στην επόμενη μέρα, ήταν ξεκάθαρος τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Ολους όσοι μπορούν να προσφέρουν για να ξαναφέρουμε ψηλά το μπάσκετ, πέρα από προσωπικές και σωματειακές διαφορές. Το μπάσκετ πρέπει να μας ενώνει όχι να μας διχάζει. Ολοι έχουμε μια συμπάθεια ή ένταξη, αλλά η ΕΟΚ και η κάθε ομοσπονδία δεν μπορούν να κάνουν διακρίσεις και να τάσσονται στο πλευρό της μιας ή της άλλης ομάδας. Το ιδανικό μετά από ένα ντέρμπι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός δεν είναι να τσακωνόμαστε λόγω της καχυποψίας, αλλά να μπορούμε να συζητάμε ή ακόμη και να αστειευόμαστε κάνοντας ο ένας πειράγματα στον άλλον».
Όσον αφορά το στόχο του και το όραμά του: «Να διώξουμε την καχυποψία και να ανοικοδομήσουμε την εμπιστοσύνη όλων προς όλους. Πρέπει να ξαναζωντανέψουμε τα κύτταρα του μπάσκετ μέσα σε ένα πλαίσιο που θα ορίζεται από ξεκάθαρους κανόνες ισονομίας και με άξονα την αίσθηση της συμμετοχής σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από τον εαυτό μας. Αυτό υπήρξε ανέκαθεν το μότο μου κιόλας. Στην εθνική ομάδα παίζαμε για κάτι πολύ μεγαλύτερο από εμάς τους ίδιους και τώρα πάλι πρέπει να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για κάτι που μας ξεπερνάει ως άτομα».
Παράλληλα, αναφέρθηκε σε όλα αυτά τα προσόντα που πρέπει να έχει ένας διοικητικός ηγέτης για να φέρει επιτυχίες, εξηγώντας: «Να είναι γνώστης, δίκαιος, ανεξάρτητος και να στέκεται πάνω από αντιπαραθέσεις και μισαλλοδοξίες. Να διαθέτει προσωπική πείρα, να μη διέπεται από εμμονές και αγκυλώσεις και να δρα συλλογικά και όχι εγωιστικά και με μονομανίες. Να έχει ευήκοον ους και να μπορεί να φιλτράρει τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις του. Και βεβαίως να αναλαμβάνει τις ευθύνες, να βγαίνει μπροστά και να μην κρύβεται ο ίδιος, ούτε να κρύβει τα προβλήματα κάτω από το χαλί».
Ο Παναγιώτης Φασούλας είναι υπέρμαχος της ριζικής αναδιοργάνωσης, τονίζοντας αρχικά ότι:  «Λέγεται ότι διοικείν εστί προβλέπειν. Συμφωνώ και επαυξάνω. Διοικείν σημαίνει επίσης συνθέτειν και υλοποιείν ένα πρόγραμμα, άλλωστε αυτό ακριβώς με δίδαξε η διαδρομή μου στην πολιτική σκηνή και στην αυτοδιοίκηση. Οταν υπάρχει ένας κοινός στόχος, όλοι πρέπει να ξεπερνούν τα προσωπικά συμφέροντα, τους εγωισμούς, τις ατομικές φιλοδοξίες και τις μισαλλοδοξίες. Οπως και σε μια ομάδα, το ίδιο και εδώ πρέπει να βάζουμε το «εγώ» κάτω από το «εμείς» και να παίζουμε ομαδικά, όχι για την πάρτη μας. Εχω άποψη για όλα τα ζητήματα, παρακολουθώ καθημερινά οτιδήποτε συμβαίνει στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο».
Στη συνέχεια, έθεσε κάποιους βασικούς άξονες πάνω στους οποίους μπορεί χτιστεί η επόμενη μέρα του ελληνικού μπάσκετ:
«Πρώτα απ’ όλα η Εθνική ομάδα, που πρέπει να αποτελεί τη ναυαρχίδα μας και να μην εμπίπτει σε μια εποχιακή ενασχόληση, όποτε δηλαδή, πλησιάζουν οι αγώνες. Η Εθνική πρέπει να βρίσκεται στην καθημερινή ατζέντα μας, να μας πονάει, να προσπαθούμε να τη θωρακίσουμε και να αξιοποιήσουμε το brand name της.
– Η διασφάλιση της κανονικότητας της Basket League σε όλα τα επίπεδα.  Η αναβάθμιση όλων των εθνικών πρωταθλημάτων, ειδικότερα δε η δημιουργία ξεχωριστής λίγκας για την Α2 και την Α1 γυναικών.
–  Η λύση του προβλήματος της διαιτησίας ώστε να επικρατεί η ισονομία απ’ όλους προς όλους.  Να αφουγκραστούμε τους καημούς των Ενώσεων που αποτελούν τους πυρήνες της εξάπλωσης του μπάσκετ σε όλη τη χώρα και να τις ενισχύσουμε.
–  Η συνεργασία με την Πολιτεία.  Το ζωντάνεμα των ακαδημιών και των φυτωρίων των ομάδων.  Η άμυνα απέναντι στους κινδύνους που ελλοχεύει ο στοιχηματισμός».
Φυσικά, δεν γινόταν να μην αναφερθεί στην ανοιχτή διαμάχη ανάμεσα σε FIBA και EuroLeague: «δεν γίνεται να μην ασχολείται κανείς σοβαρά με αυτή την υπόθεση που ζημιώνει όλο το μπάσκετ. Δυστυχώς έχει αφεθεί ελεύθερο όλο το γήπεδο στην Ευρωλίγκα που μετατράπηκε σε κλειστό κλαμπ. Δεν νοείται να μην παίζουν κανένα ρόλο τα αποτελέσματα των εθνικών πρωταθλημάτων στη συμμετοχή τους σε αυτή τη διοργάνωση. H FIBA οφείλει να δώσει μια προοπτική και να ανοίξει τους ορίζοντές της».
Τέλος, για το ρόλο του Γενικού Γραμματέα της Διεθνούς Ομοσπονδίας, Ανδρέα Ζαγκλή, υποστήριξε πως: «Ο δικός του θεσμικός ρόλος ξεπερνάει κατά πολύ την Ελλάδα. Εκτιμώ ότι πρέπει να συνεργασθούμε όλοι μαζί και επίσης πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος της FIBA Europe, ξεπερνώντας τις παγιωμένες καταστάσεις και τα θέσφατα. Επίσης νομίζω ότι κάποια στιγμή όλοι οι παράγοντες του μπάσκετ πρέπει να ασχοληθούν σοβαρά με μια προσπάθεια ενοποίησης των κανονισμών παιδιάς. Είναι παράλογο και συν τοις άλλοις προκαλεί σύγχυση και τραγέλαφο να υπάρχει τέτοια πολυγλωσσία για τα ίδια πράγματα».