Είναι δεδομένο ότι μέσα Ιουλίου δεν μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα για την ομάδα, πόσο μάλλον όταν δεν έχουν μπει ακόμα στην δράση παίκτες που αναμένεται να είναι βασικοί, όπως ο Σισέ, ο Καμαρά (παίζει μόνο σαν αλλαγή και χωρίς ξεκούραση), ο Ελ Αραμπί και ενδεχομένως ο Σουντανί.
Ομως τώρα κρίνεται η μισή χρονιά. Ο Ολυμπιακός θέλει πάση θυσία την πρόκριση στον επόμενο γύρο του Champions League για να εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή του συνέχεια και τον Σεπτέμβρη σε ομίλους είτε του Champions League είτε του Europa League .
Στην Τσεχία φρόντισε αντί να πάθει καμιά πλάκα και να γνωρίσει την ήττα, να “κλειδώσει” το 0-0 και να φέρει την πρόκριση την άλλη εβδομάδα στο Καραϊσκάκη. Οι προπονητές λένε ότι ένα μας που δεν μπορείς να το κερδίσεις, φρόντισε να μην το χάσεις και αυτό ακριβώς έκανε ο Πέδρο Μαρτίνς.
Βλέποντας τα αμυντικά του άκρα με Ομάρ και Τσιμίκα, να μην έχουν επιθετικές βλέψεις (και ιδιαιτέρως τον Ομάρ από τον οποίο περιμέναμε πολλά περισσότερα με βάση την περσινή σεζόν) αλλά και τον Βαλμπουενά να μένει μακριά από τον καλό του εαυτό, να μην μπορεί να κρατήσει μπάλα σε κρίσιμα σημεία, να μην μπορεί να δημιουργήσει και να κάνει αρκετά λάθη, χωρίς να έχει ανάσες για να τα καλύψει, έβαλε στο ματς τον Καμαρά, με τρία αμυντικά χαφ, ουσιαστικά, μαζί με Γκιγιέρμε και Μπουχαλάκη, φρόντισε να κλείσει τις τρύπες στο κέντρο.
Η είσοδος του Ραντζέλοβιτς έδωσε πνοή στα άκρα, ενώ καλός ήταν και ο Μασούρας. Ομως αυτός που κράτησε το μηδέν ήταν ο Σεμέδο. Μαζί με τον Μπα, ο οποίος μπήκε άρον άρον στην θέση του Αβραάμ, ο Σεμέδο αποδεικνύει ότι μπορεί να αποδειχθεί στον στόπερ που έψαχνε τόσα χρόνια ο Ολυμπιακός. Ο γνωστό… αντι-Μέλμπεργκ.
Στο Καραϊσκάκη θα είναι αλλιώς τα πράγματα. Ο Ολυμπιακός θα έχει το άγχος αλλά θα έχει και την ώθηση του κόσμου. Ο λαός του Θρύλου θα δώσει ανάσες και τον Ματιέ και στο Ομάρ για να φτάσει η ομάδα σε μία νίκη-πρόκριση.
