Ο Γιώργος Μπόγρης συνεχίζει την καριέρα του στην Ισπανία με την φανέλα της Τενερίφης, με τον Έλληνα σέντερ να μιλά στον τηλεοπτικό σταθμό «Alpha» και την εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη για το πως αντιμετωπίζει μόνος του την καραντίνα, για την διαφορά νοοτροπίας ανάμεσα στους Έλληνες και τους Ισπανούς, αλλά και για τον ρόλο που θέλει να παίξει, σε αντίθεση με άλλους… εξαφανισμένους αθλητές, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, αυτές τις δύσκολες για όλους ημέρες.
Αναλυτικά ο Μπόγρης μίλησε:
Για τον λόγο που δεν έχει επιστρέψει στην Ελλάδα:
«Η αλήθεια είναι πως προσπαθούμε να μένουμε σε ρυθμούς αγωνιστικούς, γιατί μας έχουν πει ότι θα παίξουμε, οπότε η γυμναστική είναι στην ρουτίνα μας την καθημερινή, όπως και να έχει. Η εντολή που έχουμε από την Λίγκα είναι πως το πρωτάθλημα κάποια στιγμή θα συνεχιστεί, αυτός είναι και ο λόγος που δεν μας άφησαν να γυρίσουμε σπίτι μας, γιατί θεώρησαν πως επειδή η έξαρση του ιού μπορεί να είναι διαφορετική σε κάθε χώρα, όταν γυρίσουμε μπορεί να φέρουμε τον ιό πίσω. Μας είπανε, μπορείτε να φύγετε, δεν μπορούμε να σας κρατήσουμε με το ζόρι εδώ, αλλά θα κάνετε διακοπή συμβολαίου μέχρι το καλοκαίρι. Οπότε είμαστε εδώ, προπονούμαστε και περιμένουμε να πάρουν τις αποφάσεις. Από αυτούς εξαρτάται».
Για το αν γυμνάζεται:
«Γυμνάζομαι καθημερινά, είναι στην ρουτίνα μου, 1-2 φορές την ημέρα. Έχω κάνει ένα αυτοσχέδιο γυμναστήριο στο σπίτι μου, μπορώ να κάνω παρόμοια δουλειά που θα έκανα σε ένα κανονικό γυμναστήριο. Την τελευταία ημέρα που κατάλαβα πως θα κλειστούμε, πήγα στο γυμναστήριο της ομάδας και πήρα τον εξοπλισμό που χρειαζόμουν. Μετά, επειδή είμαι τυχερός και είμαι σε ουρανοξύστη, έχει μεγάλο πάρκινγκ οπότε κατεβαίνω και κάνω τα τρεξίματα μου. Έχει επτά ορόφους το πάρκινγκ, οπότε ανεβαίνω από το -7 στο 0 και ξανά το ίδιο.
Η αλήθεια είναι πως επειδή μας είπαν πως θα παίξουμε, δεν μπορούμε να χαλαρώσουμε, γιατί θα είναι επικίνδυνο μετά. Δεν θα έχουμε τον κατάλληλο χρόνο να προετοιμαστούμε, οπότε πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση. Παρόλο που είναι επικίνδυνο, εγώ σαν Γιώργος θέλω να παίξουμε, πιο πολύ για τον κόσμο , για να έχει κάτι να ψυχαγωγηθεί. Παρά το ότι δεν θα είναι για εμάς το καλύτερο, είναι το πιο σωστό».
Για το πώς αντιμετωπίζουν την κατάσταση στην Ισπανία:
«Στα Κανάρια Νησιά δεν είναι τόσα πολλά τα κρούσματα, όμως επειδή έχουμε τους ίδιους νόμους με την Ισπανία, είναι πολύ αυστηρά τα πράγματα εδώ. Είμαι τυχερός επειδή έχω θέα από το σπίτι, οπότε μπορώ και ξεφεύγω, χαλαρώνω και δεν νιώθω τόσο πολύ να πνίγομαι. Από την άλλη τα πράγματα είναι πολύ τεταμένα, υπάρχει πολύ άγχος για το αύριο. Γενικά ο κόσμος επειδή είναι σε μια αβεβαιότητα, το βγάζει προς τα έξω. Από την άλλη, επειδή υπάρχει παιδεία εδώ, ακολουθούν τους νόμους κατά γράμμα, δεν είναι σαν και εμάς που νιώθουμε… επαναστάτες και επειδή σαν Βαλκάνιοι έχουμε περάσει στο παρελθόν πιο δύσκολα, νομίζουμε πως μπορούμε να κερδίσουμε τους πάντες. Εδώ έχουν μια νοοτροπία και μια παιδεία πως από την στιγμή που η κυβέρνηση είπε κάτι, σίγουρα θέλει το καλό μας, σίγουρα είναι ειδικοί και πρέπει να το ακολουθούμε κατά γράμμα. Έτσι, γενικά, είναι όλοι στην αναμονή και περιμένουν αποφάσεις».
Για τις οικονομικές απώλειες:
«Είμαι ευλογημένος που παίζω στην Ισπανία γιατί είναι η καλύτερη Λίγκα της Ευρώπης και τα δικαιώματα του παίκτη είναι στο υψηλότερο επίπεδο από οποιαδήποτε άλλη Λίγκα. Αυτό που έχω λάβει σαν μήνυμα από την δική μου την ομάδα και θεωρώ ισχύει και στις περισσότερες, είναι ότι στους 2-3 τελευταίους μήνες, θα εξαρτηθεί από τα έσοδα της ομάδας. Αν το πρωτάθλημα συνεχιστεί, δεν θα χάσουμε ούτε ευρώ. Αν το πρωτάθλημα δεν γίνει και αποχωρήσουν, για παράδειγμα, δύο χορηγοί και η ομάδα πληγεί ένα 20%, αυτή θα είναι και η ζημιά η δικιά μας. Είναι σεβαστή η απόφαση τους».
Για την καραντίνα στην Ισπανία:
«Το πρόστιμο για όποιον σπάσει την καραντίνα είναι 3-5 χιλιάδες ευρώ. Δεν έχουμε αυτό με το SMS που ισχύει στην Ελλάδα. Εδώ η καραντίνα είναι ολική. Το μόνο διαβατήριο σου είναι ο σκύλος, το σούπερ μάρκετ, το φαρμακείο και το νοσοκομείο. Οπότε ίσως μία λύση είναι να υιοθετήσουμε ένα σκυλάκι, οπότε και θα δώσουμε αγάπη στο ζωντανό, αλλά και θα έχουμε ένα.. διαβατήριο για τον έξω κόσμο».
Για το τι του λείπει:
«Έχω φτιάξει το μυαλό μου σωστά, ώστε να μην με πειράζει πολύ. Βλέπω την καραντίνα όχι σαν «πρέπει», αλλά σαν «θέλω». Θέλω να μείνω μέσα για να προστατέψω τον συνάνθρωπο μου, να προστατέψω εμένα και ουσιαστικά να προστατέψω τις ευπαθείς ομάδες, που είναι τα άτομα που με φέρανε και μου δώσανε τις βάσεις. Και η δουλειά μου μου λείπει και οι παρέες μου. Οι ανθρώπινες σχέσεις μου λείπουν, καθώς είμαι ολομόναχος εδώ, όλοι οι άλλοι, πλην ενός, είναι με τις οικογένειες τους. Από την άλλη σκέφτομαι πως μέχρι τα μέσα Ιουνίου πάλι στην Ισπανία θα ήμουν και ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει κάτι δραματικά. Παρόμοια ρουτίνα θα είχα, αν εξαιρέσεις το μπάσκετ».
Για το πώς αντιμετωπίζει την μοναξιά:
«Είναι η 4η χρονιά μου στο εξωτερικό και το έχω δουλέψει αρκετά αυτό. Τα έχω βρει με τον εαυτό μου, μου αρέσει η παρέα μου. Γι αυτό θεωρώ πως οι περισσότεροι έχουν φρικάρει στην Ελλάδα. Έχουμε το πλεονέκτημα τα προβλήματα να τα βάζουμε κάτω από το χαλάκι της διασκέδασης και να μην τα αντιμετωπίζουμε, οπότε τώρα που όλα βγαίνουν στην φόρα, μας κάνει να φρικάρουμε. Εγώ το έχω αντιμετωπίσει αυτό τα πρώτα χρόνια, πραγματικά φρίκαρα όταν ήμουν μόνος και τώρα είμαι πολύ καλύτερα σε αυτό. Από την άλλη, είχα την φαεινή ιδέα να ανοίξω ένα κανάλι στο Youtube, με το οποίο ασχολούμαι πολλές ώρες την ημέρα, να φτιάχνω βίντεο, να κάνω μοντάζ, να κατεβάζω ιδέες και αυτό με έχει κάνει πολύ δημιουργικό, με έχει κάνει να περιμένω κάτι και επειδή όταν ανεβάζω το βίντεο παίρνω την ανταπόκριση του κόσμου, ουσιαστικά μπορεί να είμαι μόνος, αλλά δεν νιώθω και τόσο μόνος, γιατί έχω την ανυπομονησία να μου πούνε δύο κουβέντες, αν τους άρεσε ή όχι, ποιο θα είναι το επόμενο θέμα και αυτό με έχει κρατήσει σε μία εγρήγορση αυτές τις ημέρες».
Για το αν ήταν πάντα τόσο κοινωνικός:
«Η αλήθεια είναι πως στους ανθρώπους που είναι κοντά μου, ναι πάντα έτσι είναι. Είχα πέσει στην λούμπα της ελληνικής νοοτροπίας όλα αυτά τα χρόνια, που συνήθως οι αθλητές πρέπει να βάζουν μια κασέτα και να πουν αυτά που θέλει να ακούσει ο κόσμος, να είναι απόμακροι και δεν πρέπει να έχουν άποψη γιατί επικρατεί φανατισμός, οπότε από την στιγμή που έφυγα μπορώ να εκφραστώ σε όλο τον κόσμο και να εμφανίσω το ποιος είμαι και να μην κρύβομαι πίσω από αυτό το πρόσωπο του αθλητή, που θεωρώ πως μειώνει πάρα πολλά παιδιά. Ακόμα και αυτές τις ημέρες, που ο κόσμος έχει ανάγκη έναν αθλητή να βγει και να πει πέντε πράγματα, δεν έχω δει κάποιον Έλληνα. Είναι όλοι εξαφανισμένοι χωρίς κάποιο λόγο και πιστεύω πως μπορούν να βοηθήσουν πάρα πολύ κόσμο. Όχι με το να δείχνει κάποιος το πόσο καλή ζωή έχει στο σπίτι, γιατί έτσι δεν θα ταυτιστεί κανείς. Πρέπει να δείχνει λύσεις για να μπει κάποιος στον ρόλο μας, όχι κάτι απόμακρο, όπως κάνουν αρκετοί αθλητές του εξωτερικού, όχι να λες «ναι είμαι σε καραντίνα» και μας δείχνει 10 στρέμματα κήπο. Έτσι δεν βοηθάς. Το θέμα είναι να ταυτιστεί κάποιος μαζί σου, να δείξεις πως είναι στην ίδια κατάσταση με εσένα και να προσπαθήσει να το ξεπεράσει όλο αυτό ευχάριστα. Ακόμα και αυτό που κάνετε και εσεις είναι κοινωνικό έργο γιατί ρισκάρετε για να ψυχαγωγήσετε τον άλλον. Θα μπορούσατε να πείτε, δεν πάω στην δουλειά, κάθομαι σπίτι. Αυτός είναι ο ρόλος που θέλω να παίξω και εγώ κάποια στιγμή, για να έχει ο κόσμος κάτι να περιμένει, να ασχολείται, να πανηγυρίσει, να χαμογελάσει. Μας έχουν λείψει πολύ τα συναισθήματα αυτές τις ημέρες»
Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό
όπου πας εσύ πάντα θα μαι εγώ
να σου τραγουδώ
Θρύλε ολέ, ολέ, Θρύλε ολέ, ολέ...