Ο Πέδρο Μαρτίνς, μετά από την ήττα από τη Ντιναμό, μίλησε για την εικόνα των δύο αγώνων αλλά και για τον άδικο αποκλεισμό:
Για το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός ήταν συνολικά καλύτερος από την Ντιναμό Κιέβου: «Είναι κάπως έτσι η εικόνα όπως το περιγράφετε. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι τα δύο ματς ήταν πιο ισορροπημένα, όσον αφορά στην κατοχή της μπάλας, στην κυκλοφορία, στην τακτική, ίσως και στις ευκαιρίες. Στο πρώτο παιχνίδι μπορούσαμε να κάνουμε το 2-0 ή το 3-1, σε αντίθεση με τον αντίπαλο. Το ίδιο συνέβη και σήμερα, εκμεταλλεύτηκε η Ντινάμο την ευκαιρία της, σκόραρε στην πρώτη της ευκαιρία ουσιαστικά, ενώ εμείς δεν σκοράραμε αν και είχαμε πολλές ευκαιρίες. Δεν ήμασταν αποτελεσματικοί και σε αυτό το επίπεδο το πληρώνεις. Σε αυτό το επίπεδο σημασία έχει η αποτελεσματικότητα. Οφείλεις να εκμεταλλεύεσαι τις ευκαιρίες που δημιουργείς και αυτό εμείς δεν το κάναμε».
Εάν επηρέασε την ομάδα του το «βαρύ» πρόγραμμα του Φεβρουαρίου: «Αυτό ήταν το πρόγραμμα, γνωρίζαμε ότι θα ήταν πιεστικό, όμως, μία ομάδα σαν τον Ολυμπιακό είναι συνηθισμένη σε τέτοιο πρόγραμμα. Δεν είχαμε υπολογίσει ότι θα είχαμε τραυματίες τους Ομάρ, Βούκοβιτς και τον Λάζαρο, όπως και την τιμωρία του Καμαρά. Δεν αποτελούν όμως αυτά δικαιολογίες. Περιμέναμε ότι θα ήταν δύσκολο το πρόγραμμα, αλλά όταν μία ομάδα παίζει σε τέτοιο επίπεδο, πρέπει να είναι έτοιμη για να αντιμετωπίσει αυτό το ματς, να κάνει θυσίες και να αντεπεξέλθει σε αυτό το πρόγραμμα».
Για τον λόγο που ήρθε ο αποκλεισμός: «Αν κοιτάξουμε και τα δύο ματς μπορούμε να πούμε ότι η ομάδα μας μπορεί να ήταν καλύτερη σε κάποια σημεία των αγώνων, αλλά δεν ήταν αποτελεσματική. Πρέπει να εκμεταλλεύεσαι τις ευκαιρίες που έχεις, να είσαι συγκεντρωμένος και να πάρεις το αποτέλεσμα. Στο πρώτο ματς έχουμε ευθύνη που δώσαμε χώρο στον αντίπαλο, αλλά σε γενικές γραμμές είχαμε τις ευκαιρίες και τον έλεγχο. Στο δεύτερο παιχνίδι όμως δώσαμε την ευκαιρία. Ο κύριος λόγος ήταν ότι δεν ήμασταν αποτελεσματικοί. Δεν προκρίνεται πάντα η ομάδα που είναι καλύτερη, αλλά αυτή που είναι πιο αποτελεσματική. Αυτή η ομάδα λοιπόν δεν ήμασταν εμείς».