Για άλλη μία φορά ο Κυριάκος Κυριάκος, ο άνθρωπος που έφυγε από τον ΠΑΟΚ για να γίνει Βουλευτής, απέτυχε και ξαναγύρισε, γράφει για την αγαπημένη του ομάδα:
«Τι είσαι για μένα κανείς δεν ξέρει… Αυτός είναι ο πιο χαρακτηριστικός στίχος που έχει εμπνευστεί κανείς όχι για τον ΠΑΟΚ, αλλά για τον ΠΑΟΚτση.
Ο καθένας μας έγινε ΠΑΟΚ για έναν διαφορετικό λόγο, από ένα διαφορετικό ερέθισμα.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο προσόν του Συλλόγου για εμένα. Οτι ενώνει διαφορετικά όνειρα κι ελπίδες, αντικρουόμενες αντιλήψεις, κοινωνικές τάξεις…Και το κάνει με τρόπο εμφατικό.
Ο δικός μου ΠΑΟΚ ή κερδίζει ή μαθαίνει. Ο δικός μου ΠΑΟΚ παίρνει τίτλους καθημερινά σε κάθε μικρή η μεγάλη υπέρβαση του κακού του εαυτού. Έχει χιλιάδες μικρές νίκες, ώστε από ένα καταφύγιο προσφυγικής νοσταλγίας να φτάσει να γίνει ένα από τα πιο ξεχωριστά κοινωνικά κινήματα στον κόσμο.
Έχει και κάποιους τίτλους. Λίγους για 94 χρόνια αλλά τίτλους που κερδήθηκαν απέναντι σε θεούς και δαίμονες. Που κερδήθηκαν μόνο όταν το μωσαϊκό συναισθημάτων έγινε ένα: πίστη.
Ο δικός μου ΠΑΟΚ κάποιες στιγμές έχασε χρόνο, πνιγμένος στον κακό του εαυτό. Σώθηκε και ξεπέρασε τον μόνο αντίπαλο που μπορεί να τον κερδίσει: την εσωστρέφεια.
Ο ΠΑΟΚ μας, ο δικός μας ΠΑΟΚ δε χάνει ποτέ. Ή κερδίζει, ή μαθαίνει.
Και θα είναι για εκατοντάδες χρόνια εδώ, χωρίς εμάς, αλλά με την ψυχή που αφήσαμε ο καθένας μας. Με την ψυχή που μας έβγαλε!
Χρόνια πολλά!»
Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό
όπου πας εσύ πάντα θα μαι εγώ
να σου τραγουδώ
Θρύλε ολέ, ολέ, Θρύλε ολέ, ολέ...