Καρπετόπουλος: Από τον Ολυμπιακό εξαρτάται, αλλά….

Μια ομάδα για να κάνει πρωταθλητισμό, όταν έρχεται από μια χρονιά που τελείωσε την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος με είκοσι βαθμούς διαφορά από τον πρωτοπόρο, πρέπει να κόψει δρόμο θεαματικά, επενδύοντας σε νέους παίκτες και σε προπονητές που μπορεί να δημιουργήσουν κάτι αληθινά καινούργιο και διαφορετικό. Οσο η μεταγραφική περίοδος περνά γίνεται φανερό πως για να έχουμε του χρόνου ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα θα πρέπει να συμβεί κάτι άλλο: να βάλει μπροστά ο Ολυμπιακός ένα πρόγραμμα αυτοκαταστροφής.
Αν καταστραφεί η ομάδα που ο Πέδρο Μαρτίνς παρουσίασε δυο χρόνια τώρα, μπορεί να αρχίζουν να ελπίζουν ότι θα τον ξεπεράσουν οι συντηρητικοί και λίγο φοβιτσιάρηδες ανταγωνιστές του που μπερδεύουν τις μνήμες των θριάμβων με την πραγματικότητα. Αν ο Ολυμπιακός δεν αυτοκαταστραφεί και χάσει του χρόνου στην κανονική διάρκεια 11 και 12 βαθμούς, όπως πέρυσι και πρόπερσι, πάλι τα θεωρητικά δύσκολα play off θα είναι για τον πρωτοπόρο μια τυπική διαδικασία.
Μπορεί να αυτοκαταστραφεί ο Ολυμπιακός; Αν βρισκόμασταν σε μια κανονική ποδοσφαιρική χώρα θα έλεγα όχι, αλλά μιλάμε για την Ελλάδα. Πως μπορεί στην Ελλάδα να προκύψει η αυτοκαταστροφή; Με τον πλέον απλό και ανώδυνο τρόπο: τον εφησυχασμό. Αν π.χ ο Ολυμπιακός κοιτάζει τι κάνουν οι ανταγωνιστές του μπορεί να κάνει διάφορα που να έχουν ως αποτέλεσμα να πυροβολήσει τα πόδια του. Μπορεί να πουληθούν παίκτες (όπως λογικά συμβαίνει κάθε χρόνο), αλλά για την αντικατάστασή τους να μπουν μόνο στοιχήματα. Η μπορεί να μην ενισχυθεί η ομάδα εκεί που και πέρυσι πονούσε και να γίνει επένδυση σε νέους που πρέπει να πάρουν ευκαιρίες κτλ. «Στοιχήματα», «λαβράκια», «ευκαιρίες σε νέους» και λίγη έπαρση μπορεί να δημιουργήσουν εύκολα συνθήκες αυτοκαταστροφής. Μαζί με ένα στραβοπάτημα στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ π.χ που θα φέρει γκρίνια για τον προπονητή, τις επιλογές του, τις εμμονές του κτλ.
Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο