Το εγκώμιο του Ερνέστο Βαλβέρδε έπλεξε ο Κώστας Καραπαπάς, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα “ΦΩΣ”.
Ο αντιπρόεδρος του Θρύλου χαρακτήρισε τον Ισπανό ως έναν από τους σημαντικότερους προπονητές στην ιστορία του Ολυμπιακού.
Αναλυτικά:
«Ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι ένας από τους πιο σημαντικούς προπονητές στην Ιστορία μας. Νομίζω μάλιστα πως η μοίρα δεν υπήρξε καλή μαζί του αφού αν είχαμε λίγη τύχη παραπάνω θα είχαμε κάνει περισσότερα πράγματα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα χρόνια που εκείνος ήταν προπονητής.
Θυμάμαι το απόγευμα του πρώτου “αντίο” του Βαλβέρδε και το “είμαι Ολυμπιακάρα”. Ήμουν στην αίθουσα με το ρόλο του δημοσιογράφου αλλά και με το ρόλο του οπαδού που ποτέ δεν άφησα. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη και σκεφτόμουν: Να και κάποιος που πραγματικά αγάπησε την ομάδα…
Η αναμφισβήτη αξία του και η αίσθηση ότι κάτι έμεινε στη μέση, τον ξανάφερε στον Πειραιά. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης που πλέον όλοι γνωρίζετε ότι όταν θέλει κάτι το πετυχαίνει, πήρε ένα αεροπλάνο, τον συνάντησε και τον έπεισε να γυρίσει. Για να βάλει τα θεμέλια για αυτό που ζούμε στις μέρες μας. Διότι στο μυαλό του ηγέτη του Ολυμπιακου το όραμα ήταν ο Ολυμπιακός που θα νικά και θα αποκλείει τη Μίλαν και την Άρσεναλ… Ο Ολυμπιακός της Ευρώπης.
Ο πρώτος λοιπόν αρχιτέκτονας που έχτισε τη δεκαετία του Ευρωπαίου Ολυμπιακού ήταν ο Ερνέστο. Και ακολούθησαν άλλοι σπουδαίοι κόουτς. Δεν ξέρω πόσοι το έχουν συνειδητοποιήσει αλλά ο Ερνέστο έγινε προπονητής της Μπαρτσελόνα. Ο Μίτσελ της Μάλαγα, ο Ζαρντίμ της Μονακό, ο Μάρκο Σίλβα της Έβερτον.
Ο Ολυμπιακός δεν μπήκε τυχαία στις 25 ελίτ ευρωπαϊκές ομάδες. Μπήκε με το όραμα του ηγέτη του και με το χτίσιμο από κορυφαίους αρχιτέκτονες…
Αυτό που θυμάμαι έντονα από τον Ερνέστο είναι η αίσθηση που είχαμε στο Ρέντη ότι ελέγχει τα πάντα. Ήταν πάντα αυστηρός, υπερσυγκεντρωτικός και σας ξαναλέω, σου έδινε την αίσθηση ότι θα χαλάσει μια βρύση κάπου στο Ρέντη και θα το γνωρίζει…
Οι ξεχωριστές στιγμές είναι αμέτρητες, θυμάμαι όμως χαρακτηριστικά μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, ξέρετε όλοι αυτό το χόμπι του Ερνέστο. Μια φωτογραφία στο Ηράκλειο που πηγαίναμε, όλη η διοίκηση πίσω από το πούλμαν της ομάδας με τα πόδια, ανάμεσα σε οπαδούς του ΟΦΗ που μας πέταγαν διάφορα. Στα αποδυτήρια πριν το ματς με φώναξε να μου δείξει τη φωτογραφία που έβγαλε μέσα από το πούλμαν με μεγάλο καμάρι. Η δημιουργικότητα του ανθρώπου- θέλω να πω- δεν σταμάταγε στο γήπεδο, στους πάγκους. Είναι ένας άνθρωπος που έχει επίπεδο και χαίρεσαι να μιλάς μαζί του για τη ζωή, περισσότερο απο ότι να μιλάς για το ποδόσφαιρο.
Η αγάπη που του έχει ο κόσμος μας είναι απόδειξη της προσφοράς του. Και το γεγονός ότι όλοι όσοι συνεργαστήκαμε μαζί του, λέμε τα καλύτερα, δείχνει το αποτύπωμα που άφησε όχι μόνο ως προπονητής αλλά και ως άνθρωπος».
Θυμάμαι το απόγευμα του πρώτου “αντίο” του Βαλβέρδε και το “είμαι Ολυμπιακάρα”. Ήμουν στην αίθουσα με το ρόλο του δημοσιογράφου αλλά και με το ρόλο του οπαδού που ποτέ δεν άφησα. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη και σκεφτόμουν: Να και κάποιος που πραγματικά αγάπησε την ομάδα…
Η αναμφισβήτη αξία του και η αίσθηση ότι κάτι έμεινε στη μέση, τον ξανάφερε στον Πειραιά. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης που πλέον όλοι γνωρίζετε ότι όταν θέλει κάτι το πετυχαίνει, πήρε ένα αεροπλάνο, τον συνάντησε και τον έπεισε να γυρίσει. Για να βάλει τα θεμέλια για αυτό που ζούμε στις μέρες μας. Διότι στο μυαλό του ηγέτη του Ολυμπιακου το όραμα ήταν ο Ολυμπιακός που θα νικά και θα αποκλείει τη Μίλαν και την Άρσεναλ… Ο Ολυμπιακός της Ευρώπης.
Ο πρώτος λοιπόν αρχιτέκτονας που έχτισε τη δεκαετία του Ευρωπαίου Ολυμπιακού ήταν ο Ερνέστο. Και ακολούθησαν άλλοι σπουδαίοι κόουτς. Δεν ξέρω πόσοι το έχουν συνειδητοποιήσει αλλά ο Ερνέστο έγινε προπονητής της Μπαρτσελόνα. Ο Μίτσελ της Μάλαγα, ο Ζαρντίμ της Μονακό, ο Μάρκο Σίλβα της Έβερτον.
Ο Ολυμπιακός δεν μπήκε τυχαία στις 25 ελίτ ευρωπαϊκές ομάδες. Μπήκε με το όραμα του ηγέτη του και με το χτίσιμο από κορυφαίους αρχιτέκτονες…
Αυτό που θυμάμαι έντονα από τον Ερνέστο είναι η αίσθηση που είχαμε στο Ρέντη ότι ελέγχει τα πάντα. Ήταν πάντα αυστηρός, υπερσυγκεντρωτικός και σας ξαναλέω, σου έδινε την αίσθηση ότι θα χαλάσει μια βρύση κάπου στο Ρέντη και θα το γνωρίζει…
Οι ξεχωριστές στιγμές είναι αμέτρητες, θυμάμαι όμως χαρακτηριστικά μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, ξέρετε όλοι αυτό το χόμπι του Ερνέστο. Μια φωτογραφία στο Ηράκλειο που πηγαίναμε, όλη η διοίκηση πίσω από το πούλμαν της ομάδας με τα πόδια, ανάμεσα σε οπαδούς του ΟΦΗ που μας πέταγαν διάφορα. Στα αποδυτήρια πριν το ματς με φώναξε να μου δείξει τη φωτογραφία που έβγαλε μέσα από το πούλμαν με μεγάλο καμάρι. Η δημιουργικότητα του ανθρώπου- θέλω να πω- δεν σταμάταγε στο γήπεδο, στους πάγκους. Είναι ένας άνθρωπος που έχει επίπεδο και χαίρεσαι να μιλάς μαζί του για τη ζωή, περισσότερο απο ότι να μιλάς για το ποδόσφαιρο.
Η αγάπη που του έχει ο κόσμος μας είναι απόδειξη της προσφοράς του. Και το γεγονός ότι όλοι όσοι συνεργαστήκαμε μαζί του, λέμε τα καλύτερα, δείχνει το αποτύπωμα που άφησε όχι μόνο ως προπονητής αλλά και ως άνθρωπος».
