Για τον τραυματισμό, για την περίοδο του στην Μπρέντφορντ αλλά και για τον Ολυμπιακό μίλησε ο Σέρτζι Κανός σε Μέσο της Ισπανίας.
«Ναι, όταν μου συνέβη, σκέφτηκα ότι θα ήταν πιο σοβαρό από ό,τι ήταν πραγματικά. Ήδη προπονούμαι με την ομάδα, φαίνεται ότι θα μπω ξανά στις προπονήσεις. Ήμουν πολύ τυχερός. Από αυτό που είχα μέχρι αυτό που πίστευα, δεν ήταν τίποτα, νόμιζα ότι υπήρχε ρήξη στους συνδέσμους, αλλά ήταν διάστρεμμα».
– Στην Ελλάδα πήγες δανεικός γιατί στη Μπρέντφορντ δεν είχες πολλά λεπτά. Βρήκες ξανά τον καλό σου εαυτό;
«Ναι, έφυγα από την Μπρέντφορντ γιατί ο προπονητής ήθελε περισσότερο να παίξω ως ακραίος μπακ και δεν είμαι ακραίος μπακ. Είμαι πολύ ομαδικός και δίνω τα πάντα για την ομάδα, μάλιστα όταν ανεβήκαμε με την Μπρέντφορντ έπαιζα ως ακραίος μπακ, αλλά ξέρω ποιος είμαι και πώς είμαι. Είπα στον προπονητή ότι μπορούσε να βασιστεί σε εμένα ως εξτρέμ, αλλά πίστευε ότι δεν ήμουν στο επίπεδο για να γίνω εξτρέμ. Τότε άρχισα να μην απολαμβάνω το ποδόσφαιρο γιατί δεν είμαι αμυντικός».
– Που βασίστηκες για να περάσεις τον θάνατο της μητέρας σου;
«Μόλις έγινε, δύο μέρες μετά, ήρθα ξανά στην Ελλάδα. Ο Μίτσελ ήταν μεγάλο στήριγμα, ο Μπιέλ, ο Χάμες ήταν επίσης απίστευτοι… Ήρθα αμέσως για να παίξω ποδόσφαιρο, γιατί ήθελα η οικογένειά μου, να μαζευτεί για να με παρακολουθήσει να παίζω. Έτσι, τρεις μέρες αφότου πέθανε η μητέρα μου, η οικογένεια ήταν μαζί στο σπίτι του θείου μου γιορτάζοντας το γκολ μου. Φαντάσου, μετά τα όσα ένιωθα που έχασα τη μητέρα μου, γιατί είναι είναι πολύ άσχημα, να μπορώ να βάλω ένα γκολ αμέσως και να χαρίσω στην οικογένειά μου αυτή τη στιγμή ευτυχίας… Αυτό με βοήθησε πολύ να συνεχίσω».
– Σε εκείνο το γκολ σήκωσες τη μπλούζα σου και από κάτω έγραφε: «Σ’ αγαπώ μαμά»…
«Ήταν πολύ δυνατό. Η φίλη μου η Βαλέρια ήταν στο γήπεδο και ξέσπασε σε κλάματα. Είχα επίσης τη συγκίνηση των ημερών που έζησα και είχα όλα τα πολύ πρόσφατα συναισθήματα όταν ήμουν με την οικογένειά μου στην πόλη. Είναι μια φωτογραφία που μένει εκεί και σίγουρα η μητέρα μου το έχει δει. Είμαι σίγουρος».
