Η “λογική” της Ξάνθης που έπιασε “αδιάβαστο” τον Μαρτίνς, το “άχρηστο” VAR και τα πλεϊ οφ που αργούν

Το πρώτο 0-0 για τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα ήρθε μετά από 22 μήνες, αφού το προηγούμενο παιχνίδι που τελείωσε με λευκή ισοπαλία ήταν στην Τρίπολη με τον Αστέρα, στις 18/1/17.
Γενικά ο Ολυμπιακός δεν μένει στο μηδέν και όταν αυτό συμβαίνει ξενίζει ιδιαίτερα.
Στην Ξάνθη μπορεί η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς να είχε την απόλυτη υπεροχή, όμως φαίνεται ο Πορτογάλος να πιάστηκε αδιάβαστος από το στήσιμο της Ακριτικής ομάδας και να άργησε να το “διαβάσει”.
Η Ξάνθη αρκέστηκε στο λεγόμενο “ταμπούρι” δίνοντας χώρο στον Ολυμπιακό μέχρι το κέντρο, χωρίς να πιέσει ψηλά, αλλά έχοντας μία συμπαγή άμυνα, η οποία έδινε ιδιαίτερη σημασία στο κέντρο της άμυνας και έξω από το ημικύκλιο, ανάγκασε τους Πειραιώτες σε σπασμωδικές κινήσεις, με μοναδική “απειλή” τις σέντρες του Τσιμίκα και του Ομάρ.
Σέντρες τις οποίες καθάριζαν εύκολα οι υψηλόσωμοι αμυντικοί των γηπεδούχων, Καρασαλίδης και Λισγάρας, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να μην δείχνει τρόπο αντιμετώπισης του παιχνιδιού της Ξάνθης.
Τα 46 γεμίσματα των ακραίων του Ολυμπιακού είναι δυσανάλογα με τις 3 κεφαλιές που κατάφεραν να πάρουν οι επιθετικοί του και τα 5 σουτ που έγιναν εντός περιοχής.
Καλός και άγιος ο Καμαρά, αλλά το ματς με την Ξάνθη δεν ήταν ούτε επιπέδου Μπάγερν ούτε ΑΕΚ, για να πιέσει ο Ολυμπιακός με τρεις παίκτες στο κέντρο και να κόψει την ανάπτυξη της αντιπάλου, γιατί πολύ απλά δεν υπήρξε ανάπτυξη.
Ακόμα και με τις αλλαγές που έγιναν στο 65′ με την είσοδο Γκερέρο και Μασούρα, αντί Καμαρά και Σουντανί, ο Ολυμπιακός γύρισε σε 4-4-2 αυξάνοντας ακόμα περισσότερο την πίεση, αλλά με ανορθόδοξο τρόπο αφού δεν είχε τον άνθρωπο που θα δημιουργούσε κυνδύνους στα σπλάχνα της άμυνας της Ξάνθης, με μία έξυπνη πάσα ή κάθετη μπαλιά. Αυτό τον ρόλο επιχείρησε να τον πάρει ο Ποντένσε, χωρίς επιτυχία.
Οταν μπήκε ο Βαλμπουενά στο 80′ ήταν ήδη αργά, αφού όσο περνούσε η ώρα, η Ξάνθη γύριζε ακόμα πιο πίσω, έχοντας δέκα παίκτες της μέσα στην περιοχή, χωρίς να αφήνει κενούς χώρους εκεί όπου μπορούσε να απειληθεί, με αποτέλεσμα τα “σκοτωμένα” σουτ εκτός περιοχής που επιχείρησαν οι ερυθρόλευκοι.
Κάτι τέτοιο θα το συναντήσει και σε άλλους αγώνες ο Μαρτίνς, αν και δεν έχουν όλες οι ομάδες την ποιότητα παικτών που έχει αυτή η Ξάνθη, η οποία κατάφερε να αντέξει σε αυτό το σφυροκόπημα για 95 λεπτά, χωρίς να ξεφύγει ούτε λεπτό από την στρατηγική της.
Υ.Γ.1: Οι παίκτες είχαν διάθεση και προσπάθησαν. Κανένας δεν μπορεί να τους χρεώσει αδιαφορία και σίγουρα το μυαλό τους δεν ήταν στο Μόναχο.
Υ.Γ.2: Η χρήση του VAR αποτελεί, μέχρι τώρα, μία α λα καρτ συνθήκη, ανάλογα με τις ορέξεις του VARίστα και του διαιτητή. Αυτό πρέπει να αλλάξει με συγκεκριμένους κανόνες οι οποίοι θα εφαρμόζονται σε όλα τα ματς και από όλους τους διαιτητές. Σε έναν τέτοιο αγώνα, με δύο φάσεις τουλάχιστον να χρειάζονται διερεύνηση, δεν είναι δυνατόν να μην εξεταστεί ούτε μία φορά το VAR.
Υ.Γ.3: Τα πλέϊ οφ θα κρίνουν τον πρωταθλητή. Αυτό να το έχουμε καλά στο νου μας. Και μέχρι τότε έχουμε μεγάλο δρόμο…