Καρδιοχτύπησε για τα καλά ο Ολυμπιακός, έχοντας δύο φορές στα χέρια του την πρόκριση, όμως τελικά χαμογέλασε στην ρουλέτα των πέναλτι, απέναντι στην Σλόβαν, για να πάρει το εισιτήριο για τα πλέι οφ του Europa League και να εξασφαλίση την ευρωπαϊκή του συνέχεια.
Βέβαια το ζητούμενο κόντρα στον Απόλλωνα Λεμεσού είναι μόνο η πρόκριση, έτσι ώστε να συνεχίσει στους ομίλους του Europa League, όμως χρόνος για μεγάλες διορθωτικές αλλαγές δεν υπάρχει, με τα προβλήματα να είναι αρκετά και οι λύσεις που μπορούν να δοθούν περιορισμένες.
Λίγα πράγματα μπορεί να κρατήσει ο Ολυμπιακός από την χθεσινή αναμέτρηση. Λίγα θετικά, αλλά αρκετά αρνητικά. Ας ξεκινήσουμε από τα καλά. Η εμφάνιση του Γιαν Εμβιλά θύμιζε τον Γάλλο της πρώτης του χρονιάς στην ομάδα, με αρκετές λύσεις, ταχύτατες επεμβάσεις, να βρίσκεται παντού και να σηκώνει το κεφάλι για να δει και χώρο βγάζοντας μπαλιές. Αυτό τον Εμβιλά χρειάζεται ο Ολυμπιακός για να δέσει το κέντρο του.
Για τον Βαλμπουενά δεν χρειάζεται να λέμε συνέχεια τα ίδια, ο άνθρωπος όσο και να περάσουν τα χρόνια δείχνει το πάθος που έχει για μπάλα. Δεν είναι ότι πέτυχε το τελευταίο, κρίσιμο πέναλτι. Είναι ότι μόλις μπήκε στο ματς έβγαζε ζωντάνια, κινητικότητα και με τις σέντρες του προβλημάτισε τους αντιπάλους.
Επίσης καλές οι επεμβάσεις του Βατσλίκ, ενώ καλά τα πήγε το αμυντικό δίδυμο Σισέ-Μπα, όσο ήταν οι δυό τους, γιατί όταν μπήκε και τρίτος στόπερ, μπερδεύτηκαν και τότε μπήκαν τα γκολ.
Κρατάω στα θετικά και την διάθεση του Κάρλος Κορμπεράν να παίξει μπάλα η ομάδα και να δημιουργήσει. Κανένας δεν περίμενε αυτό το σχήμα με αυτά τα πρόσωπα που ξεκίνησαν, με φουλ επιθετικό προφίλ. Από τον Κούντε που ήταν δίπλα στον Εμβιλά, από τον Ζίνκερναγκελ σαν επιθετικό χαφ και από τον Ραντζέλοβιτς στα εξτρέμ. Ο Ισπανός τεχνικός έδειξε ότι αυτά που έλεγε στην παρουσίασή του, τα πίστευε. Θέλει μία ομάδα που να κάνει παιχνίδι και να φτιάχνει φάσεις.
Εκεί που χάλασαν όλα ήταν όταν άρχισε να κάνει αναγκαστικά ή μη, τις αλλαγές. Είτε γιατί οι επιλογές που είχε (σε πρόσωπα) δεν ήταν αυτές που πραγματικά θα μπορούσαν να τον καλύψουν είτε γιατί προέκυψαν τραυματισμοί που του άλλαξαν τα σχέδια είτε γιατί έγιναν σε λάθος τάιμινγκ. Ο Ολυμπιακός μπερδεύτηκε πολύ στην αλλαγή σχηματισμού με τα τρία στόπερ. Το είχε πει ότι θα αλλάζει συστήματα κατά την διάρκεια του αγώνα, αλλά η ομάδα δεν είναι έτοιμη γι αυτό, οι παίκτες που είχε δεν μπορούσαν να το εξυπηρετήσουν.
Το κακό είναι ότι όλα άργησαν να γίνουν φέτος και έχει χαθεί χρόνος. Τουλάχιστον, έστω και έτσι, μήπως βγει σε καλό, γίνει ένα γενναίο ξεσκαρτάρισμα και γίνουν καλύτερες επιλογές παικτών.
Οι μεταγραφές πρέπει να γίνουν γρήγορα. Ο Ντε λα Φουέντε ήρθε αλλα χρειάζεται και άλλος εξτρέμ, χρειάζεται και άλλο δεκάρι και ένας επιθετικός που να “ντουμπλάρε锨τον Ελ Αραμπί. Ο Αμπουμπακάρ Καμαρά υπολογίζεται, αλλά ο Τικίνιο πιθανότατα φεύγει και ο Χασάν είναι εκτός πλάνων.
Το βασικό όμως που χρειάζεται είναι να επανέλθει η ψυχολογία του νικητή και αυτή η πρόκριση, ακόμη και με τον τρόπο που ήρθε, θα βοηθήσει.
