Στο πένθος ντύθηκε η οικογένεια, του Ολυμπιακού, του Άρη και συνολικά του Ελληνικού μπάσκετ, στο άκουσμα του χαμού του Γιάννη Ιωαννίδη, σε ηλικία 78 ετών.
Ο «Ξανθός» είναι γέννημα – θρέμμα Θεσαλονικιός, έκανε γνωστό το όνομα του ως παίκτης του Άρη, όπως αυτό που τον… απογείωσε, ήταν η προπονητική του καριέρα, καθώς ήταν ο υπεύθυνος για δύο μπασκετικές αυτοκρατορίες, αυτές του Άρη τα 80’s και του Ολυμπιακού τα 90’s.
Ο Ιωαννίδης ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα στον Άρη το 1978, πέρασε για δύο χρόνια από την Λάρισα, ανέλαβε την Εθνική Ελλάδας το 1980 και το 1982 επέστρεψε στον Άρη, όπου και έχτισε την θρυλική ομάδα με πρώτα… βιολιά τους Γκάλη και Γιαννάκη, με τους οποίους, μετά το πρωτάθλημα του 1979, κατέκτησε αυτό του 1983 και πέντε συνεχόμενα από το 1985-1990, πηγαίνοντας με τους «κιτρινόμαυρους» σε τρία συνεχόμενα Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Το 1991 αποφασίζει να κατέβει στην Αθήνα και συγκεκριμένα στον Πειραιά, αναλαμβάνοντας το τιμόνι του Ολυμπιακού, με τον οποίο κατέκτησε τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα, από το 1993-1996, πηγαίνοντας σε δύο τελικούς Final Four κυπέλλου Πρωταθλητριών, το 1994 στο Τελ Αβίβ και το 1995 στην Σαραγόσα.
Το 1996 αποχώρησε από τον Πειραιά με προορισμό την ΆΕΚ, φτάνοντας σε ακόμα έναν ευρωπαϊκό τελικό Euroleague, για να επιστρέψει στον Ολυμπιακό για μια δεύτερη θητεία, τη σεζόν 1999-2000. Τελευταία του παρουσία σε πάγκους, στην Εθνική Ανδρών, το διάστημα 2002-2003, οδηγώντας την γαλανόλευκη στο Eurobasket 2003.
Συνολικά στην προπονητική του καριέρα ο “Ξανθός” κατέκτησε 12 πρωταθλήματα και έξι κύπελλα, συμμετέχοντας με τις ομάδες του σε έξι Final Four, φτάνοντας σε τρεις τελικούς, δύο με τον Ολυμπιακό και έναν με την ΑΕΚ.
Ο Ιωαννίδης ασχολήθηκε και με τον χώρο της πολιτικής, όντας βουλευτής στην Α’ περιφέρεια Θεσσαλονίκης, από το 2004-2015, αναλαμβάνοντας, μάλιστα, το υφυπουργείο αθλητισμού το 2007, θέση την οποία διατήρησε μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, για να αναλάβει εκ νέου τα συγκεκριμένα καθήκοντα, από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι τον Ιούνιο του 2013.
