Πανηγυρική ήταν η δικαίωση του Σπύρου Γκόντα και του Γιάννη Φούφη στην αγωγή που είχαν καταθέσει το 2019 για τον τότε διετή αποκλεισμό τους από τα εθνικά πρωταθλήματα μπάσκετ, αφού οι δυο διεθνείς ρέφερι, έχοντας δικαιωθεί από το ΑΣΕΑΔ, προσέφυγαν στα πολιτικά δικαστήρια καταθέτοντας αγωγές κατά της ΕΟΚ, της ΚΕΔ και προσωπικά κατά των μελών της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας (Συμεωνίδης, Κορομηλάς, Ταβουλαρέας, Παπαδόπουλος) και του πρώην πλέον προέδρου της ομοσπονδίας Γ. Βασιλακόπουλου.
Ο αποκλεισμός των δύο διαιτητών από τους πίνακες θεωρήθηκε παράνομος και καταχρηστικός, χωρίς αιτιολογία.
Ο Δικαστής μάλιστα αποδέχθηκε ότι το κατ’ αποκοπή ποσό που έχει συμφωνηθεί να παίρνουν οι διαιτητές αποτελεί αμοιβή για παρεχόμενη υπηρεσία, καθώς κόβεται απόδειξη ΦΠΑ ύψους 13% (οι εναγόμενοι υποστήριζαν ότι πρόκειται για αποζημίωση).
Επίσης στην απόφαση επισημαίνεται ότι “με την προαναφερθείσα παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά τους οι εναγόμενοι, προσέβαλαν την προσωπικότητα του ενάγοντος και προκάλεσαν σε αυτόν ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας πρέπει να του επιδικασθεί χρηματική ικανοποίηση“.
Θυμίζουμε ότι παρά την απόφαση του ΑΣΕΑΔ υπέρ των διαιτητών η ΚΕΔ επέμεινε να μην τους εντάσσει στους πίνακες, θεωρώντας αβάσιμα τα επιχειρήματά τους και υποστηρίζοντας ότι το ανώτατο αθλητικό δικαστήριο δεν είναι… παρά μια επιτροπή.
Γκόντας και Φούφης προχώρησαν σε αγωγές τόσο σε θεσμικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Έχουν ακολουθήσει νέες αγωγές και μηνύσεις, καθώς ο αποκλεισμός συνεχίστηκε και για τα επόμενα τρία χρόνια, η εκδίκαση των οποίων δεν έχει ακόμη γίνει.
Αμφότεροι οι διαιτητές έχουν λαμβάνειν ένα σημαντικό ποσό (δεν έχει γίνει γνωστό το ακριβές νούμερο, αλλά ένας πρόχειρος υπολογισμός μιλάει για 50.000 ευρώ στον καθένα) το οποίο αν δεν το πάρουν από τους λογαριασμούς των εναγομένων, θα το απαιτήσουν από την ΕΟΚ. Κι ας άλλαξε η διοίκηση.
Αναλυτικά όσα αναφέρει το Δελτίο Τύπου του, Γιάννη Μαύρου, δικηγόρου των δυο διαιτητών:
“Με αφορμή την έκδοση των αποφάσεων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (υπ’ αριθ. 1522/2022 και 1523/2022), με τις οποίες έγιναν δεκτές, εν μέρει ως προς τα επιδικασθέντα ποσά, οι αγωγές των διαιτητών καλαθοσφαίρισης, κ. κ. Σπυρίδωνος Γκόντα και Ιωάννη Φούφη, κρίθηκε και από το αρμόδιο πολιτικό Δικαστήριο ότι τα μέλη της ΚΕΔ από πρόθεση και καθ’ υπόδειξη του Προέδρου της Ομοσπονδίας δεν διόριζαν ως διαιτητές τους ενάγοντες, έχοντας ως απώτερο σκοπό να τους απαξιώσουν και να εμποδίσουν την περαιτέρω εξέλιξή τους και εν γένει να προσβάλουν την προσωπικότητά τους, αποδίδοντάς τους ονειδισμό για την επιλογή τους να συνεργαστούν με έτερο διεθνή οργανισμό (Ευρωλίγκα), που δεν ήταν της αποδοχής της εναγομένης. Η συμπεριφορά αυτή κρίθηκε ότι αποτελεί καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος της ΕΟΚ να ορίζει μέσω της ΚΕΔ τους διαιτητές που θα αγωνιστούν σε κάθε αγώνα και υπερβαίνει τα όρια που επιβάλλονται από την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη και συνακόλουθα ήταν μειωτική και απαξιωτική για τους ενάγοντες.
Επίσης κρίθηκε ότι η τακτική αυτή της ΕΟΚ είχε ως συνέπεια να δημιουργηθεί στον κόσμο που περιβάλει το άθλημα της Καλαθοσφαίρισης αρνητική εντύπωση για τις ικανότητες των εναγόντων ως διαιτητών ενώ υπάρχουν επίσης και συνέπειες οικονομικής φύσης δεδομένου ότι ο παράνομος και υπαίτιος αποκλεισμός τους από τους αγώνες της Α1 κατηγορίας επέφερε ως συνέπεια την απώλεια των απολαβών που μετά βεβαιότητας θα λάμβαναν για τις δύο συνεχείς αγωνιστικές περιόδους.
Έτσι, με τις παραπάνω αποφάσεις και το σκεπτικό τους αποδίδεται στα όργανα της ΕΟΚ και τον πρώην Πρόεδρο αυτής, όχι μόνο νομική αλλά και ηθική μομφή αφού κατά το σκεπτικό των αποφάσεων με τις ενέργειες αυτές δημιουργήθηκε «κατάσταση μη ανεκτή κατά τις περί δικαίου και ηθικής 2 αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου», όπως άλλωστε είχε κριθεί και με τις αποφάσεις που είχε εκδώσει το ΑΣΕΑΔ.
Οι αποφάσεις αυτές αποτελούν δικαίωση για τους Σπυρίδωνα Γκόντα και Ιωάννη Φούφη που με τον πολύχρονο αγώνα τους προσπάθησαν για την εδραίωση των αρχών του δικαίου της ισονομίας και της αξιοκρατίας στον χώρο της διαιτησίας της καλαθοσφαίρισης.
Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό
όπου πας εσύ πάντα θα μαι εγώ
να σου τραγουδώ
Θρύλε ολέ, ολέ, Θρύλε ολέ, ολέ...