Για το μυστικό της επιτυχίας του Ολυμπιακού, που έφερε δύο συνεχόμενες κατακτήσεις Euroleague, την διετία 2012-13, μίλησε στο “Eurosport.com.tr” ο Πέρο Άντιτς.
Αναλυτικά:
«Το 2011 αγωνίστηκα στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας. Είχαμε μία καλή πολύ καλή εθνική ομάδα τότε, όπου οι 4-5 παίκτες παίζαμε σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Για να είμαι ειλικρινής, έπαιξα πολύ καλά σε εκείνο το τουρνουά. Τότε, ήρθαν αρκετές προτάσεις. Στη συνέχεια, ήρθε ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς και με τη συζήτηση που είχαμε, μου άλλαξε την καριέρα. Πάντα κάνω ένα-ένα τα βήματά μου. Εκείνη την στιγμή, ένιωσα ότι έπρεπε να πάω να παίξω στην Euroleague, αλλά και πάλι δεν ήμουν τόσο σίγουρος. Τότε, είχα το παρατσούκλι του “κακού παιδιού” στο παρκέ, αλλά όλοι ήξεραν ότι ο χαρακτήρας μου είναι καλός και πως παλεύω σαν στρατιώτης. Ο Μίσκο με ενθάρρυνε και πήγα στον Ολυμπιακό, ο οποίος εκείνη την εποχή θεωρούνταν μεγάλο αουτσάιντερ.
Αλλά, εκείνη η ομάδα… Υπήρχαν αρκετοί σούπερ σταρ όπως Βασίλης Σπανούλης, Κώστας Παπανικολάου, Γιώργος Πρίντεζης, όμως στο τέλος της ημέρας η επιτυχία ήταν ομαδική δουλειά. Όλοι ήξεραν τον ρόλο τους. Ποιος θα σουτάρει από εκεί, ποιος θα κινηθεί προς τα εκεί και γενικά το πλάνο ήταν ξεκάθαρο. Παίξαμε πολύ καλά στην κανονική περίοδο και στη συνέχεια ήρθαν τα playoffs. Τότε, είπα στον εαυτό μου: “Εντάξει, να είσαι έτοιμος για διακοπές”. Αλλά, τι έγινε; Final Four. “Εντάξει Πέρο, πήγαμε καλά, αλλά θα πάρουμε το τρόπαιο;”. Και τότε, ναι, ήρθε το τρόπαιο! Την επόμενη χρονιά, συγκεντρωθήκαμε και υποσχεθήκαμε ως ομάδα να κατακτήσουμε ξανά το τρόπαιο. Τι έγινε πάλι; Όλοι ξέρουμε. Το κατακτήσαμε ξανά. Ο Πρίντεζης ήταν πολύ μοντέρνος για την εποχή του, ο Σπανούλης ήταν ηγέτης, αλλά γενικά η δομή εκείνης της ομάδας έφερε τις μεγάλες επιτυχίες».
Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό
όπου πας εσύ πάντα θα μαι εγώ
να σου τραγουδώ
Θρύλε ολέ, ολέ, Θρύλε ολέ, ολέ...