«Αντισυναδελφικό το μαρκάρισμα στον Γκιγιέρμε!»

Ο πρόεδρος του ΠΣΑΠ, Παναγιώτης Μπαντής, είπε στον Sport fm:
«Προτού πούμε το ό,τιδήποτε, θα ήθελα να πω περαστικά και στον Γκιγέρμε του Ολυμπιακού για τον τραυματισμό του, αλλά και στον Άρτσε του Πανιωνίου, όπως και στον Λουσέρο του Παναιτωλικού. Θέλω να πω δημοσίως περαστικά στα μέλη του ΠΣΑΤ, που βάζουν τα πόδιά τους στη… φωτιά κάθε Σαββατοκύριακο. Να τους πω περαστικά και να είναι όσο το δυνατόν ταχύτερα κοντά μας».
Για την κατακραυγή προς το πρόσωπο του Πασαλίδη: «Είδα το παιχνίδι κι εγώ. Σίγουρα ήταν σκληρό μαρκάρισμα, που τιμωρήθηκε με κόκκινη μετά τη χρήση. Εμείς σαν Σύνδεσμος, από όταν αναλάβαμε, επικοινωνούμε συνεχώς με τα μέλη μας, για να τους περάσουμε το μήνυμα για ευ αγωνίζεσθαι. Θέλουμε να τους περάσουμε το μήνυμα ότι πάνω απ’ όλα είμαστε όλοι συναθλητές, παρότι αγωνιζόμαστε σε διαφορετικές ομάδες. Ναι μεν, θέλουμε το καλύτερο για την ομάδα μας, αλλά πάντα σε αθλητικά πλαίσια. Νομίζω ότι ο ποδοσφαιριστής του Αστέρα κατάλαβε κατευθείαν το λάθος και μέσα από το Facebook ζήτησε συγγνώμη, όπως και σήμερα θέλησε να ζητήσει συγγνώμη μέσω του ΠΣΑΠ. Ώστε να πει και εκείνος το ίδιο με εμάς. Ότι είμαστε όλοι συναθλητές πάνω απ’ όλα. Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, διότι είμαστε και πρότυπο για ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας και κυρίως για τα παιδιά. Όντως ήταν αντισυναδελφικό το μαρκάρισμα. Ωστόσο, ο τρόπος που το χειρίστηκε μετά δείχνει το ήθος του και πως το μετάνιωσε».
Για το γεγονός ότι επέλεξε να μιλήσει μέσω του ΠΣΑΠ: «Αυτόν τον σκοπό εξυπηρετεί ο ΠΣΑΠ. Διότι και ο παίκτης του Αστέρα και του Ολυμπιακού είναι μέλη του Συνδέσμου. Πρέπει να δείξουμε με αυτόν τον τρόπο ότι είμαστε ενωμένοι. Ναι μεν έγινε λάθος, αλλά αναγνωρίστηκε. Δεν πρέπει να συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν μετά τον τραυματισμό γύρω από το όνομα του ποδοσφαιριστή. Πρέπει να πω ότι οι δηλώσεις που γίνονται είναι τουλάχιστον άστοχες. Από ανθρώπους του ποδοσφαίρου, αλλά και γενικά αναφέρομαι σε αυτά που βλέπω και διαβάζω. Δεν του αξίζει αυτό που γίνεται. Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί όταν αναφερόμαστε στους αθλητές. Εγώ θα ήθελα από τους ανθρώπους που ασχολούνται και είναι κοντά στον χώρο να είναι λίγο περισσότερο προσεκτικοί στους χαρακτηρισμούς τους όταν αναφέρονται σε αθλητή, που παίζει με 200 παλμούς λόγω της πίεσης του αγώνα. Χωρίς να θέλω να το χρησιμοποιήσω ως δικαιολογία. Το είπε και ο ίδιος ο αθλητής, ότι δεν είναι δικαιολογία πως είχα υψηλούς σφυγμούς. Μέσα και από την πίεση ενός αγώνα ο αθλητής είναι αθλητής. Δεν πρέπει να το ξεχνάει ποτέ και προτεραιότητα είναι η υγεία του αθλητή. Αυτό είναι πάνω από τις νίκες και πάνω από τις ομάδες, όπως είπε και ο ίδιος και συμφωνούμε και εμείς ως Σύνδεσμος».
Για το γεγονός ότι αναγνώρισε το λάθος του και το αν βγαίνει σε κακό όσο ασχολούμαστε: «Έχει γίνει το συμβάν και έχουμε δώσει περισσότερη σημασία, αλλά πολλές φορές το κάνουμε για πρόληψη. Όταν παίρνει μεγάλη έκταση ένα θέμα, το καταλαβαίνει και ο… τρίτος, που είναι πιθανό να βρεθεί στην ίδια θέση αργότερα και ως εκ τούτου είναι πιθανόν να παρουσιαστεί πιο προσεκτικός. Πάντα θα υπάρχουν αθλητές που θα βάζουν τα πόδιά τους στη φωτιά».
Για τα θετικά σημάδια στο Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ και την πρωτοβουλία με Κούτρη και Πασχαλάκη: «Νομίζω ότι στο Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ είδατε τη διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ναι, ήταν δική μας πρωτοβουλία και θέλουμε να συνεχιστεί αυτό. Να μπούμε σε σχολεία και σε σχολές. Εγώ μίλησα σε ΙΕΚ στη Θεσσαλονίκη. Αυτές τις αξίες πρέπει να προάγει ο αθλητισμός. Το ευ αγωνίζεσθαι. Όλο αυτό που καταφέραμε ήταν ότι την Κυριακή οι παίκτες παρασύρθηκαν από όλο αυτό και έδειξαν πραγματικά αθλητικό πρόσωπο. Το είδατε ότι υπήρξε διαφορά σε σχέση με άλλα ντέρμπι. Μακάρι να συνεχιστεί και πρέπει όλοι να καταλάβουν όλοι ότι είναι απλώς ένα παιχνίδι».
Για το γεγονός ότι οι παίκτες είναι αντίπαλοι μόνο για 90 λεπτά: «Ακριβώς έτσι είναι. Συμπαίκτες είμαστε όλοι. Πρέπει να υπάρχει συναδελφικότητα και αλληλεγγύη. Διότι διαφορετικά έχουμε κάνει όλοι ένα πάρα πολύ μεγάλο λάθος. Πρώτα απ’ όλα εμείς ως αθλητές πρέπει να το δείξουμε. Να δείξουμε το καλό παράδειγμα. Αν το ποδόσφαιρο δεν δίνει πίσω στην κοινωνία αυτό που πρέπει πραγματικά, δεν έχει λόγο ύπαρξης. Για ποιον λόγο να υπάρχει;».