Ας είμαστε ρεαλιστές

Και κάπως έτσι, άδοξα, ολοκληρώθηκε η φετινή ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού. Αν σκεφτεί κανείς ότι τον περασμένο Αύγουστο, πριν από 7 μήνες δηλαδή, οι ερυθρόλευκοι διεκδικούσαν και πάλι την είσοδό τους στα προημιτελικά του Europa League, κάτι που δεν το πέτυχαν στις λεπτομέρειες των αναμετρήσεων με την Γουλβς και με την απώλεια του Σα, ο οποίος είχε τραυματιστεί και δεν είχε παίξει στη ρεβάνς, το φετινό επίτευγμα είναι ακόμη μεγαλύτερο.
Το διπλό μέσα στο Emirates, για 3η συνεχόμενη φορά, δεν είναι μία νίκη ηθικού αλλά μία επικράτηση με πολλά μηνύματα. Ο Ολυμπιακός είναι εδώ και είναι δυνατός. Όμως, ας είμαστε ρεαλιστές. Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς θα είχε μεγάλη ευκαιρία για να αποκλείσει την Αρσεναλ μόνο εάν ήταν πλήρης. Χωρίς Σεμέδο και Μπα από το πρώτο παιχνίδι στο Καραϊσκάκη, η άμυνα ήταν αυτή που πρόδωσε τους Πειραιώτες αλλά και ο ρέφερι, ο οποίος δεν είδε το επιθετικό φάουλ στο δεύτερο γκολ, πάνω στον Εμβιλά. Όμως και χθες, που οι ερυθρόλευκοι ήθελαν περισσότερο την ενίσχυση στην επίθεση για να σκοράρουν τρεις φορές, δεν είχαν βασικά όπλα όπως οι Χασάν και Βαλμπουενά.
Με αυτές τις συνθήκες, τις συνεχόμενες αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας από τον περασμένο Ιούνιο, με αγώνες κάθε τρεις μέρες, με κρούσματα από κορωνοϊό, με τραυματισμούς βασικών παικτών, είναι μεγάλο επίτευγμα να αποκλείεσαι από την Ευρώπη στις 18 Μαρτίου.
Και σε αυτή την επιτυχία μεγάλο μερίδιο έχει ο Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος έκανε την καλύτερη δυνατή διαχείριση, αντιδρώντας σε κάθε εμπόδιο που βρέθηκε στον δρόμο του, δίνοντας πραγματικές λύσεις, πετυχαίνοντας παράλληλα τον βασικό στόχο του συλλόγου, να παραμείνει στα ηνία της κορυφής του πρωταθλήματος, με την κατάκτηση του δεύτερου σερί τίτλου.
Η συνέχεια μπορεί να είναι ακόμα καλύτερη, αρκεί να μην γκρεμιστεί ότι έχει χτιστεί εδώ και τρία χρόνια και φυσικά, σε καμία περίπτωση, να μην αλλάξει το στάτους στον πάγκο της ομάδας. Ο Ολυμπιακός έχει βρει την σιγουριά που έψαχνε για αρκετά χρόνια, στο πρόσωπο του Πέδρο Μαρτίνς και με κάθε θυσία θα πρέπει να την διασφαλίσει.