Πρεμιέρα για την στήλη «Red Podcast», στην ανανεωμένη ιστοσελίδα του Ολυμπιακού, με τον Βασίλη Σπανούλη να κάνει την αρχή.
Ο αρχηγός της ομάδας του Πειραιά, γυρίζει το ρολόι αρκετά χρόνια πίσω και μιλά για τις στιγμές που έζησε με τον Κόμπι Μπράιαντ. Ο «Kill Bill» κάνει αναδρομή από την παρουσία του στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου και σχολιάζει τις αναφορές που έχουν κάνει γι’ αυτόν τόσο ο Γιάννης Αντετοκούνμπο όσο και ο Λούκα Ντόνσιτς.
Αναλυτικά ο Σπανούλης μίλησε για:
Τη στιγμή που έμαθε πως σκοτώθηκε ο Κόμπι Μπράιαντ: «Εκείνη τη στιγμή κοίμιζα τα παιδιά, όταν μου το είπε η γυναίκα μου. Ήταν ένα σοκ. Και για μένα, και για όλη την ανθρωπότητα. Στην αρχή νόμιζα πως ήταν ψέματα, πως ήταν ένα αστείο… Δυστυχώς, ήταν πραγματικότητα. Μια τραγωδία».
Τις συναντήσεις τους και τα μεταξύ τους παιχνίδια: «Τον παρακολουθούσα, ήταν ένα είδωλο όπως ο Τζόρνταν πριν από αυτόν. Όχι μόνο για εμένα, αλλά για εκατομμύρια ανθρώπους. Ήταν ένα είδωλο… Παίξαμε αντίπαλοι το 2008 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο. Προηγουμένως, η πρώτη μας κουβέντα ήταν στο ΝΒΑ, σε ένα ματς στο Χιούστον. Είχα παίξει στα τελευταία 1-2 λεπτά, ήλθε ο ίδιος και μου έδωσε συγχαρητήρια για τη νίκη της Ελλάδας στο Μουντομπάσκετ! Μου είπε, επίσης αξίζεις που βρίσκεσαι εδώ και κρίμα που δεν παίζεις! Ήμουν rookie και ήταν πολύ όμορφο να ακούω κάτι τέτοιο από τον καλύτερο τότε παίκτη στον κόσμο! Ήταν μια πολύ ανθρώπινη στιγμή… Ήταν πολύ σημαντικό για ένα νέο παιδί όπως εγώ. Η δεύτερη γνωριμία μας ήταν στο Πεκίνο, όταν παίξαμε αντίπαλοι και η τρίτη εδώ στην Αθήνα, όταν είχαμε ένα event με τη NIKE. Ήταν η καλύτερη ευκαιρία για μένα να τον γνωρίσω από κοντά, τα είπαμε, μιλήσαμε για όλα και ήταν ένα όνειρο ζωής για μένα να κάτσω στο ίδιο τραπέζι, να φάω μαζί του και να μιλήσουμε».
Τη Mamba Mentality: «Μια απίστευτη φυσιογνωμία, ένας τρομερά ανταγωνιστικός παίκτης! Ο εγωισμός του, η νοοτροπία του, ότι δεν ήθελε ποτέ να χάνει… Όλα αυτά τα πράγματα τον έκαναν μοναδικό. Πάντα βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που θα πουν κακά λόγια. Κι αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού, είναι φυσιολογικό… Στο πλαίσιο του αθλητισμού. Το ζήτημα είχε να κάνει με το πόσο ανταγωνιστικός ήταν και ότι θα έκανε τα πάντα για τη νίκη. Ενδεχομένως ο κόσμος δεν μπορεί να το καταλάβει… Ενδεχομένως κάποιοι να νομίζουν πως είναι εγωιστής, πως βρίζει τους συμπαίκτες του. Δεν είναι έτσι! Ήταν τόσο ανταγωνιστικός και εγωιστής που δεν μπορούσε να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους! Ότι η ζωή του ήταν η νίκη, να πάρει ένα πρωτάθλημα… Ο κόσμος δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό το πράγμα. Σίγουρα μπορείς να θαυμάσεις πράγματα στον Κόμπι, να πάρεις από τον χαρακτήρα του… Την εργατικότητά του… Η ανταγωνιστική φύση του, ο εγωισμός του, η καλώς εννοούμενη λύσσα του να κερδίσει…».
Τις φιλοφρονήσεις του Κόμπι: «Όταν ακούς ωραία πράγματα από τον Κόμπι Μπράιαντ, νιώθεις περηφάνια. Από κει και πέρα, γρήγορα τα ξεχνάς γιατί πρέπει να συγκεντρωθείς στον αγώνα. Όλα αυτά μπορείς να τα βάλεις σε μια τάξη στο μυαλό σου όταν κάποια στιγμή αποσυρθείς.. Είχε ένα ασύλληπτο ταλέντο που δεν μπορούσε να συγκριθεί με κανέναν άλλον! Ήταν ό,τι πιο κοντινό στον Τζόρνταν. Αν πας να κάνες πράγματα που έκανε ο Κόμπι Μπράιαντ, πιστεύω θα εκτεθείς… Είναι δύσκολο γιατί είχε μοναδικό ταλέντο».
Τη θητεία του στους Ρόκετς: «Ήταν μια παράξενη κατάσταση για μένα. Σαν άνθρωπος πάντα προσπαθώ να επωφελούμαι και όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Πάντα ψάχνω να βρω τα θετικά από μια κακή κατάσταση. Σε ό,τι αφορά το ΝΒΑ, βρέθηκα σε μια λάθος ομάδα τη λάθος στιγμή. Η επιθυμία μου να παίξω στο ΝΒΑ ήταν τόσο μεγάλη που παραμέλησα πολλά πράγματα. Δεν ταίριαξα με το περιβάλλον, με το σταφ… Ο τζένεραλ μάνατζερ δεν είχε μιλήσει με τον προπονητή για μένα! Είχε γίνει ένα τεράστιο μπέρδεμα. Προσπάθησα να βελτιωθώ μέσα από αυτή την κατάσταση. Έκανα ενδεχομένως την περισσότερη προπόνηση που έχω κάνει στη ζωή μου! Βελτιώθηκα στη δύναμη, την έκρηξη και την ταχύτητα, δούλεψα απίστευτα. Μέρα νύχτα! Με βοήθησε στη μετέπειτα καριέρα μου…».
Το αν νιώθει πως άφησε τη… δουλειά στη μέση: «Δεν ένιωσα ότι άφησα κάτι ανολοκλήρωτο. Ένιωσα πως έπρεπε να προχωρήσω μπροστά. Ο κόουτς Έντελμαν με πήρε τρεις φορές στο τηλέφωνο και μου έδειξε την επιθυμία του πόσο πολύ με ήθελε στην ομάδα, λέγοντάς μου πως θα ξεκινάω στην πεντάδα. Μίλησα και με τον Πέτζα, τον είχε προπονητή στους Κινγκς. Πραγματικά το εκτιμώ πάρα πολύ όμως είχα απομυθοποιήσει τα πράγματα, είχα χαλαστεί με όλο αυτό το μπέρδεμα που έγινε! Είχα τέτοια όρεξη για μπάσκετ που ήθελα να γυρίσω να παίξω μπάσκετ».
Την κουβέντα του Κόμπι στο τραπέζι: «Μου είχε πει στο τραπέζι που κάναμε στην Αθήνα πως εμείς οι δυο είμαστε ίδιοι! Έχουμε τον ίδιο χαρακτήρα. Αμέσως του απάντησα: Τη δουλειά έχω εγώ με εσένα; Είναι βλασφημία αυτό! Μου είπε, λοιπόν πως παρακολουθεί τα πάντα! Πως ξέρει τα πάντα και με γνωρίζει πολύ καλά! Πραγματικά είχα μείνει σοκαρισμένος, τον ευχαρίστησα και συνεχίσαμε την κουβέντα μας».
Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό
όπου πας εσύ πάντα θα μαι εγώ
να σου τραγουδώ
Θρύλε ολέ, ολέ, Θρύλε ολέ, ολέ...