Ο Παναγιώτης Φασούλας δήλωσε στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ και στην ραδιοφωνική εκπομπή των Βαγγέλη Ιωάννου και Πέτρου Μαυρογιαννίδη «Μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε» ότι: Είμαι συνηθισμένος στην καραντίνα. Όταν είσαι σπίτι και δεν αντιμετωπίζεις κανένα πρόβλημα, ο ίδιος ή κάποιο μέλος της οικογένειάς σου και πρέπει να είσαι μέσα, σίγουρα θα δημιουργεί προβλήματα στον κόσμο. Και σε μένα, αλλά και σε όλους. Όταν δεν μπορείς να δεις πέντε φίλους, να φας ένα φαγητό, σου φαίνεται κάπως, σε δυσκολεύει».
Ο βετεράνος σέντερ συνέχισε λέγοντας ότι: «Πολλοί άνθρωποι πέρασαν αγωνία με δικούς τους ανθρώπους που ήταν μακριά. Έτσι κι εμείς με τα παιδιά μας. Στην Αμερική το πρόβλημα είναι η οικονομική αναταραχή που μπορεί να ακολουθήσει. Θυμάμαι όταν ήμουν εκεί με τον τυφώνα Κατρίνα, υπήρχαν άνθρωποι που βγήκαν κι έκαναν πλιάτσικο στα μαγαζιά. Χιλιάδες άνθρωποι. Η κοινωνική αναταραχή θα είναι αναπόφευκτη νομίζω, όχι μόνο στην Αμερική, αλλά κι αλλού. Πιο πολύ αυτό μας φόβισε με τον γιο μου, τον Γιάννη, τον φέραμε πίσω. Η Μαριέλλα είναι η τελευταία της χρονιά, δεν ξέραμε τι διαστάσεις θα πάρει και να δούμε αν κάτσει για την αποφοίτηση. Έπρεπε μετά να περάσει από διάφορα αεροδρόμια, οπότε αποφασίσαμε να το περάσει στο Νάσβιλ στο Τενεσί, που έχει νούμερα περίπου σαν τα δικά μας.
Η ζωή δε σταματά επειδή υπάρχει ένας ιός, η ζωή συνεχίζεται. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα γίνουν το καλοκαίρι του 2021, το πρωτάθλημα της Ιταλίας, λένε να το ξεκινήσουν στις 27 Μαΐου και πάει λέγοντας. Τα σχολεία της Δανίας άνοιξαν, χωρίς να έχω άποψη αν είσαι σωστό ή λάθος, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Η αλήθεια είναι ότι είναι υπερβολικό να προσπαθείς να πείσεις τον κόσμο, ότι υπάρχει λόγος να συζητάμε για μπάσκετ, για ποδόσφαιρο».
Για το θέμα της Euroleague και τις δηλώσεις του Ζόρντι Μπερομέου ο Παναγιώτης Φασούλας διευκρίνισε: «Δεν κατάλαβα κι εγώ, αν θα συνεχιστεί ή όχι η Ευρωλίγκα. Εγώ θεωρώ ότι πράγματι είναι το πιο τηλεοπτικό γεγονός του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το πώς λειτουργεί πρέπει να το κοιτάξουν μεταξύ τους. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να γυρίσει στην κανονικότητα ο αθλητισμός, έστω και χωρίς φιλάθλους στην αρχή. Να υπάρξουν αθλητικά δρώμενα στον κόσμο, ο οποίος διψάει για διασκέδαση τέτοιου είδους. Ο Μπερτομέου είναι αυτός που αποφασίζει ουσιαστικά. Δεν μπορείς να επιχειρηματολογήσεις πάνω σε ενδεχόμενα. Εγώ αναρωτιέμαι αν θα έχει ξεπεραστεί ο ιός. Μιλάμε για κεκλεισμένων των θυρών, αλλά μιλάμε και για αθλητές, που πρέπει να κάνουν προπόνηση και να «ακουμπάει» ο ιδρώτας του ενός πάνω στον άλλο. Θα είναι ακίνδυνο για τους παίκτες; Δεν ξέρω, είναι κι αυτό ένα ζήτημα. Είναι άθλημα επαφής. Κι όχι απλή επαφή. Υπάρχουν ζητήματα για να γίνει οποτεδήποτε. Διάβαζα προχθές, ότι το ιταλικό πρωτάθλημα θα ξεκινήσει 27 Μαΐου. Μα σοβαρολογούμε; Έχει πεθάνει τόσος κόσμος. Θα περνάει το λεωφορείο μιας ομάδας, ανάμεσα από τα αντίσκηνα που έχουν μέσα ανθρώπους διασωληνωμένους; Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί αν γίνει. Παύλα στη σεζόν δεν μπορεί να μπει όμως. Έχουν δώσει έναν αγώνα οι ομάδες. Να ανέβουν, να μείνουν κατηγορία κλπ. Ίσως να μην πρέπει να γίνει το σύνολο των αγώνων. Να γίνουν μόνο οι αγώνες που υπάρχει αμφιβολία. Μια διαδικασία πλέι οφ για αυτούς που είναι να ανέβουν για παράδειγμα, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Αλλά όχι ότι δεν υπήρξε η χρονιά εντελώς. Μιλάω και για τα εγχώρια πρωταθλήματα. Α1, Α2 και κάτω. Κι όχι μόνο για το μπάσκετ, αλλά για όλο τον αθλητισμό και παντού. Πόσα παιχνίδια να γίνουν τον Ιούλιο δηλαδή.
Προσωπικά δεν θα το ήθελα. Κεκλεισμένων των θυρών μια τόσο μεγάλη διοργάνωση. Από την άλλη, αν γινόταν στην Ελλάδα, θα ήταν μια ένδειξη εμπιστοσύνης, ότι η χώρα τα κατάφερε καλά στην αντιμετώπιση του ιού. Θα προτιμούσαμε όμως, να γίνει μια τόσο μεγάλη διοργάνωση στην Αθήνα, σε εποχή χωρίς κρίση, όπως ένα φάιναλ 4 ή ένα φάιναλ 8».
Για το αν θα ξαναδιοργανώσουμε μια διοργάνωση στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην κατηγορία των Ανδρών: «Ναι απλά θεωρώ ότι βγαίνοντας από την οικονομική κρίση αυτή η χώρα, θα μπορούσε σιγά σιγά να αποκτά την εμπιστοσύνη διοργάνωσης μεγάλων αθλητικών εκδηλώσεων χωρίς να είναι πολυέξοδες για τη χώρα. Το βασικό που κερδίζουμε σαν χώρα, με την ιστορία του ιού, είναι ότι δύσκολα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα τραγικά πράγματα. Κολυμπάς στις θάλασσες και δεν σου επιτίθενται ηλεκτροφόρα χέλια ή κροκόδειλοι. Είναι μια χώρα ασφαλής και μια χώρα στην οποία θέλεις να περνάς το χρόνο σου και να ζεις. Αξίζει να εισπράξει κάτι η Ελλάδα για αυτό, εδώ ταιριάζει ότι μπορούμε να γίνουμε το καλό παράδειγμα κι ασφαλής προορισμός.
Στην περίοδο της κρίσης, αυτό ήταν το τελευταίο που θα μπορούσε να σκεφτεί ο οποιοσδήποτε. Άρα και γι’ αυτό δεν έγινε. Πιστεύω όμως ότι είναι η ώρα. Μην ξεχνάτε ότι έχουμε να δούμε καινούριο γήπεδο μπάσκετ από το 2004. Μόνο ανακαινίσεις από ιδιώτες. Είναι μια καλή ευκαιρία, να σκεφτούμε ότι μια μεγάλη διοργάνωση, μπορεί να αποφέρει θετικό πρόσημο στη χώρα, σε αντίθεση με τα αντιθέτως λεγόμενα ή γενόμενα, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ας βρούμε κάποια στιγμή, τον τρόπο με τον οποίο οι αθλητικές διοργανώσεις στη χώρα μας θα έχουν κέρδος. Δεν είναι ηλίθιοι αυτοί στο Γουίμπλετον για παράδειγμα. Ούτε όσοι διοργανώνουν τα Ευρωμπάσκετ και τα Μουντομπάσκετ τα τελευταία χρόνια. Ο,τιδήποτε γίνεται, γίνεται με στόχο να κερδίσει η διοργάνωση, η χώρα, το άθλημα και η Ομοσπονδία. Κι όχι στο να υπάρχει ένα κράτος που θα χώνει λεφτά. Να δίνουμε βαρύτητα στο εμπορικό κομμάτι. Εγώ είδα ένα 3 on 3 on στην Ελβετία, στην Λωζάννη, σε μια μη μπασκετική χώρα ένα καλοκαίρι, με όλα τα …κομφόρ και ήταν αξιοζήλευτη. Σίγουρα θα είχε κέρδος. Ό,τι δεν γίνεται πρόχειρα, αφήνει κέρδος».
Σχετικά με το αν θα καθυστερήσουν οι εκλογές στην ομοσπονδία, ο κ. Φασούλας επεσήμανε: «Θεωρώ ότι οποιοσδήποτε προεκλογικός αγώνας, είναι επιζήμιος και βλάπτει την κουλτούρα της χώρας και του στόχου. Όταν γίνεται χωρίς προγραμματική συζήτηση κι εποικοδομητική αντιπαράθεση επιχειρημάτων. Θέλω να κατέβω υποψήφιος για τις εκλογές του ΔΣ της ΕΟΚ κι έχω πει κατά καιρούς διάφορες απόψεις, που μπορεί κάποιες να είναι σωστές, κάποιες πολύ προχωρημένες ή και πίσω. Θέλω να γίνει μια συζήτηση. Λόγω, φαντάζομαι, της πανδημίας και του εγκλεισμού στα σπίτια, δεν μπορεί να γίνει η συζήτηση αυτή, το να μιλάω μόνος μου δεν έχει αξία. Αλλά θα πω ότι οι αρχαιρεσίες της ΕΟΚ είναι προγραμματισμένες για τον Σεπτέμβριο. Έχει το δικαίωμα η ομοσπονδία να τις κάνει μέχρι τον Δεκέμβριο. Άρα αν μιλάμε για έναρξη των πρωταθλημάτων τον Ιούνιο, που λέγαμε πριν, νομίζω ότι είναι αρκετός ο χρόνος των τριών μηνών για τις εκλογές της ομοσπονδίας. Στη λογική ότι οι εθνικές εκλογές μπορεί να διεξαχθούν, μέχρι και 21 μέρες μετά τον ορισμό τους. Και μάλλον οι εκλογές της ομοσπονδίας δεν είναι πιο σημαντικές από τις εθνικές. Δεύτερον, δεν εξαρτάται από την Ολυμπιακή προετοιμασία και τους Ολυμπιακού Αγώνες. Δεν κρίνεται καμία ομοσπονδία από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κρίνεται από το σύνολο της τετραετίας.
Δεν υπάρχει διάθεση αντιπολίτευσης και κριτικής. Πρέπει να δούμε ότι το τρένο του μπάσκετ έχει πάει μέχρι εδώ. Άρα δεν πρέπει να κρίνουμε την ομοσπονδία με βάση το πώς θα πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες αν θα πάει. Για αυτό κρίνεται η Ολυμπιακή Επιτροπή, η οποία έχει ως βασικό καθήκον την προετοιμασία και τη συμμετοχή της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτοί μπορούν πιθανότατα να κάνουν εκλογές μετά τους Ολυμπιακούς, οι οποίο ενώ γίνονται το 2021, θα λέγονται 2020. Το παλαβό θα είναι η μία διοίκηση να κάτσει για πέντε χρόνια και η επόμενη για τρία. Δεν καταλαβαίνω γιατί, αλλά θα το κατανοήσω αν γίνει κι έτσι. Για μένα πάντως, πρέπει να γίνουν οι εκλογές, εντός του 2020. Επίσης, ποιος είναι προπονητής της Εθνικής Ελλάδας;
Δεν ξέρω. Εγώ θεωρώ ότι ήταν μια καλή κίνηση της ομοσπονδίας ο Πιτίνο. Το έχω ξαναπεί. Αλλά βλέπω ότι δεν έχει γίνει συζήτηση. Μήπως να τον πάρετε κανένα τηλέφωνο τον άνθρωπο; Τι βλέπει για το προολυμπιακό τουρνουά του χρόνου; Πρέπει να τον φωνάξουμε πίσω να αναλάβει την προετοιμασία. Θα έρθει; Να μας πει αν πράγματι συνεχίζει ή όχι.
Προφανώς, γιατί να μην τον κρατήσουν. Πάρθηκε μια απόφαση, με βάση το μέγεθος του προπονητή. Κρίθηκε από κάτι ο Πιτίνο; Εγώ θεωρώ ότι είναι ένα πολύ μεγάλο όνομα. Όλα είναι υπό συζήτηση, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις εκλογές της ομοσπονδίας, όπως τις εθνικές εκλογές. Όχι ότι φεύγει ο ένας, κι έρχεται ο άλλος να τα αλλάξει όλα. Δεν είναι έτσι. Έχει γίνει μια δουλειά, πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω, κάτι καλύτερο. Κι όχι με παρατάξεις. Δεν είναι μια παράταξη, απέναντι σε μια άλλη. Είναι όλοι υποψήφιοι για το ΔΣ της ομοσπονδίας. Επαναλαμβάνω. Αποζητούμε την ενότητα του χώρου, για ένα καλύτερο μέλλον. Που είναι το κακό;».
Για το αν έχει δημιουργήσει μια ομάδα ανθρώπων για να αναλάβουν τα θέματα της ομοσπονδίας, για τον θεσμό του εθνικού προπονητή και για την διαιτησία, ο Παναγιώτης Φασούλας διατύπωσε πως: «Βεβαίως. Και γίνονται στη λογική του τι πρέπει να αλλάξει. Υπάρχουν πολλοί. Λόγω της πανδημίας, έχουν διακοπεί. Προφανώς και δεν μπορούμε να συναντηθούμε, ούτε να γυρνάμε την Ελλάδα να ακούμε απόψεις που αφορούν στο μπάσκετ. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που θέλουν να μπουν σε αυτό, δεν θέλω να μπω στη λογική των ονομάτων αυτή τη στιγμή. Τον επόμενο μήνα, αν ξεπεράσουμε το πρόβλημα με την πανδημία, θα υπάρξει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον από πάρα πολλούς ανθρώπους που μέχρι τώρα δεν ήθελαν να βγουν μπροστά. Δε μιλάμε μόνο για αθλητές. Είναι παράγοντες, πολίτες κι άλλοι που είναι στο μπάσκετ χρόνια κι έχουν προσφέρει. Οι τεχνοκράτες που ακούω συνέχεια, είναι οι άνθρωποι που έχουν σπουδάσει τον τρόπο να εφαρμόζουν πολιτικές που τους υποδεικνύονται. Δεν αποφασίζουν πολιτικές. Οι πολιτικές εκπορεύονται από ανθρώπους που έχουν άποψη για τον αθλητισμό και οτιδήποτε. Θα ήταν περίεργο να λες ότι τις πολιτικές στην Ελλάδα τις εφαρμόζει ο κύριος Τσιόρδας, που είναι τεχνοκράτης. Τις πολιτικές τις εφαρμόζει ο κύριος Μητσοτάκης, με βάση αυτά που του λένε οι επιστήμονες. Το ίδιο θα συμβεί και στο μπάσκετ. Θεωρώ ότι είναι πολύ κρίσιμη η συνεργασία με αυτούς. Με τεχνοκράτες, που ξέρουν πράγματα, στο μάρκετινγκ, στη λειτουργία, σε πολλά. Για παράδειγμα, βρέθηκαν αρκετές δεκάδες ελληνόπουλα, που παίζουν μπάσκετ με αθλητική υποτροφία, είτε στην Αμερική, είτε στην Ευρώπη, σε διάφορες ομάδες. Ασχολούμαστε καθόλου; Είναι κάτι καινούριο αυτό, αλλά δεν πρέπει να έχουμε μια εικόνα για αυτούς; Να ρωτήσουμε πως πάει. Είναι σημαντικό να γνωρίζει ο προπονητής ότι ασχολούνται με τον παίκτη του από την Ελλάδα.
Να σημειώσουμε επίσης, πόσοι Έλληνες προπονητές είναι σε ομάδες και κάνουν φοβερά πράγματα. Πρέπει να το λέμε ότι όντως υπάρχει σχολή δική μας, που βγάζει παίκτες και προπονητές. Πιστεύω πολύ και στους Έλληνες παίκτες. Παίζουν το ρόλο τους και οι Έλληνες. Δε θέλω να γίνω γραφικός, αλλά δεν το βλέπω αυτό πια. Παίζουν ξένοι, μόνο και μόνο επειδή ήρθαν στην ομάδα. Με τις ανάλογες εξαιρέσεις πάντα. Για παράδειγμα, εγώ έγινα καλύτερος παίκτης, παίζοντας με τον Τάρπλεϊ. Υπάρχουν όμως σπουδαίοι νέοι Έλληνες παίκτες, που πρέπει να τους εμπιστευθούμε.
Είναι λίγο δύσκολο. Αλλά πρέπει να δούμε από την Εθνική Ανδρών και κάτω, ποιοι είναι οι προπονητές που συμμετέχουν στην παραγωγική διαδικασία και ποια φιλοσοφία ακολουθούν. Εκεί πιθανόν να χρειάζεται ο εθνικός προπονητής.
Καθήκον της ομοσπονδίας είναι να διασφαλίζει έναν διαφανή τρόπο λειτουργίας της διαιτησίας, στις κατηγορίες που έχει υπό την ευθύνη της. Και να παρεμβαίνει, να βοηθάει και να συμμετέχει στις διαδικασίες λήψεις αποφάσεων της Α1, που είναι η βιτρίνα του οικοδομήματος. Πάντα, με σωστή αξιολόγηση.