«Το νου σας ρεμάλια», τα πράγματα είναι σοβαρά… Πού ‘σαι ρε Λάμπρο Κωνσταντάρα, τώρα που, επίκαιρα όσο ποτέ, ηχεί στα αφτιά μας η παρατήρηση σου! Μπας και την ακούσουν και σοβαρευτούν οι εκδρομείς του κορωνοϊού, οι παραβάτες υγείας, οι αδιάφοροι, οι αναίσθητοι «Ελληνάρες», που εγκληματούν σε βάρος της δημόσιας υγείας, μη εννοώντας να καταλάβουν ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να σκορπούν το θάνατο δεξιά και αριστερά, κουβαλώντας τον φονικό ιό στους αμέρινους κόλπους ακόμα και της ίδιας της οικογενείας τους!
Ευτυχώς που ανεξάρτητα προσωπικών πολιτικών πεποιθήσεων, όλοι οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι εν μέσω τούτης της ασύλληπτης υγειονομικής κρίσης, ενάντια σε έναν τόσο απρόβλεπτο και άγνωστο πόλεμο από έναν αόρατο επιθετικό εχθρό, η χώρα διαθέτει σοβαρή κυβέρνηση.
Έναν ειλικρινή, αποφασιστικό, με γρήγορα αντανακλαστικά πρωθυπουργό, που με τη στάση και τα έργα του, από την πρώτη στιγμή της εξάπλωσης της πανδημίας, δείχνει να έχει τουλάχιστον την κατάσταση στα χέρια του.
Υπό τον έλεγχο αυτού και των συνεργατών του, υπουργών και πολιτειακών. Όλοι τους δρουν, τόσο σε υγειονομικό όσο και σε οικονομικό τομέα, με πρωτοφανή ταχύτητα ως προς τη λήψη μέτρων για την ελληνική κοινωνία!
Βλέπετε πώς έχω ξεκινήσει τούτη την επικοινωνία μας φίλοι αναγνώστες.
Διότι, υπό τις πρωτοφανείς συνθήκες που βιώνουμε, με τον ανθρώπινο παράγοντα και την ύψιστη υποχρέωση και ανάγκη να προστατευθούμε και να προασπίσουμε τη δημόσια, την εθνική υγεία, αλλά και με την αβεβαιότητα που κυριαρχεί παγκοσμίως για την εξάντληση του ευφάνταστου, όσο και απόλυτα ρεαλιστικού δυστυχώς, εφιάλτη με τον οποίο αντιπαλεύουμε κάθε δευτερόλεπτο, το βρίσκω πεζό, παράταιρο, άκαιρο, ανεπίκαιρο, ίσως και ανιαρό να κουβεντιάζουμε για μπάλα.
Για πρωτάθλημα, για play off, για Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, για την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, για το VAR, τη διαιτησία, την ΕΠΟ, την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού και την πολυϊδιοκτησία Ξάνθης/ΠΑΟΚ. Της πλάκας θέματα. Η υγεία του ανθρώπου πάνω από όλα!
Μπα, δε βαριέστε, ενότητα τώρα, έχθρα μετά. Είμαστε μυστήρια όντα. Ξεχνάμε γρήγορα, απαρνιόμαστε εύκολα, επιστρέφουμε στις συνήθειες σε χρόνο ρεκόρ και, πιο πολύ, στις κακές μας, δυστυχώς!
Διαβάστε εδώ την συνέχεια
Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό
όπου πας εσύ πάντα θα μαι εγώ
να σου τραγουδώ
Θρύλε ολέ, ολέ, Θρύλε ολέ, ολέ...