Αυτό το παιδί όσο περνάει ο καιρός ολοένα και περισσότερο να μας κάνει να πιστεύουμε ότι όχι μόνο θα κάνει μία μεγάλη καριέρα αλλά θα φτάσει και πολύ ψηλά.
Δεν είναι μόνο τα αγωνιστικά του προσόντα και η τεχνική κατάρτισή του, σπάνια για αριστερό μπακ. Είναι και το πάθος που βγάζει, σε ό,τι κάνει. Οσο αδύναμος φαίνεται φυσιογνωμικά τόσο βγάζει μία απίστευτη δυναμική στο γήπεδο, δείχνοντας ότι έχει ψυχή… λιονταριού.
Ο Κώστας Τσιμίκας είναι πράγματι αναντικατάστατος και από παιχνίδι σε παιχνίδι βελτιώνεται ολοένα και περισσότερο.
Δεν υπάρχει ομάδα που να έχει βάλει στόχο την πλευρά του και να έχει κερδίσει. Δεν αφήνει να περάσει τίποτα. Κακά μπλεξίματα είχαν χθες και ο Βιεϊρίνια, ο οποίος αναγκάστηκε να ανεβαίνει μόνο για τις στημένες φάσεις και ο Πέλκας με τον Λημνιό, που έπαιζαν εναλλάξ από τα αριστερά, χωρίς ωστόσο να βρουν χώρο να κάνουν ούτε σέντρα.
Ο Τσιμίκας έκοβε (πετσόκοβε) τους πάντες και τα πάντα. Και βέβαια κάνει μία εκπληκτική ενέργεια στο γκολ, την οποία πήγε να επαναλάβει αργότερα στο ματς, αλλά στάθηκε άτυχος. Οποτε κατεβαίνει από την πλευρά του, είναι κίνδυνος-θάνατος.
Ετσι όπως πάει, δυστυχώς, θα τον χάσουμε σύντομα και αυτόν. Αλλά έτσι είναι ο Θρύλος, συμβάλει τα μέγιστα στην παραγωγή και την ανάδειξη ταλέντων.
Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό
όπου πας εσύ πάντα θα μαι εγώ
να σου τραγουδώ
Θρύλε ολέ, ολέ, Θρύλε ολέ, ολέ...
