Αυτό που συμβαίνει φέτος με τον Ολυμπιακό είναι πρωτοφανές! Τέλος Φεβρουαρίου και οι “ερυθρόλευκοι” είναι εκτός και από τους τρεις στόχους του!
Εκτός πρωταθλήματος (μόνο όσοι… ονειροβατούν, μπορούν να ελπίζουν για το αντίθετο, ακόμα και αν χάσει ο ΠΑΟΚ από τον Παναθηναϊκό την Κυριακή), εκτός κυπέλλου, μετά το… κάζο από την Λαμία, εκτός Ευρώπης, μετά τον αποκλεισμό από την Ντιναμό Κιέβου. Και μην μιλήσει κανείς για τον στόχο της δεύτερης θέσης, γιατί ο Ολυμπιακός ΔΕΝ είχε, ΔΕΝ έχει και ΔΕΝ θα έχει ποτέ ως στόχο την δεύτερη θέση.
Τι έχουν να θυμούνται οι φίλοι της ομάδας από την φετινή της πορεία; Μόνο την νίκη επί της Μίλαν με 3-1, που έφερε την πρόκριση στα play offs του Europa League, άντε και την τεσσάρα στην ΑΕΚ, από το 0-1 του ημιχρόνου, αν και τα… ντόρτια στους “κιτρινόμαυρους” δεν είναι κάτι το σπάνιο.
Αδιαμφισβήτητα η φετινή σεζόν είναι αποτυχημένη. Με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Όχι καταστροφική, όπως η περσινή, αλλά αποτυχημένη.
Ποιος φταίει γι αυτό; Όλοι. Και οι παίκτες, που αρκετοί από αυτούς έχουν εμφανιστεί κατώτεροι των προσδοκιών και ο προπονητής, ο οποίος έχει εμφανίσει μια ομάδα… λιγόψυχη στα μεγάλα παιχνίδια, ενώ έχει την ευθύνη τόσο για την γραμμή κρούσης της ομάδας, που σκοράρει μία στις τόσες (δικές του επιλογές και ο Γκερέρο και ο Χασάν), όσο και στην άμυνα, που κάνει… μπαμ η απουσία ενός ηγέτη αμυντικού, ενός Μέλμπεργκ, ώστε δίπλα του να μάθει και ο Σισέ, που είναι ελπιδοφόρος, έχει προσόντα, όμως είναι και επιρρεπής στις γκάφες (για να μην πούμε για τον Βούκοβιτς, που σκοράρει σε όποια εστία βρει μπροστά του).
Φυσικά φταίει και η διοίκηση, καθώς τα τελευταία χρόνια η ομάδα δεν μπορεί να “χτίσει” έναν κορμό της προκοπής, με τις συνεχείς αλλαγές, τόσο παικτών όσο και προπονητών. Τι πρέπει να κάνουν οι ιθύνοντες της ομάδας; Βασικά να δουν αν ο Μαρτίνς είναι αυτός που χρειάζονται. Αν κρίνουν πως από την νέα σεζόν, όντας πιο έμπειρος και μαθημένος στον πρωταθλητισμό, εμφανίσει καλύτερη ομάδα και δεν θα… καταπίνει θάλασσα στα κρίσιμα παιχνίδια, τότε θα πρέπει να του δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης, γιατί είναι δουλευταράς.
Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή πιστεύουν πως ο Πορτογάλος θα λυγίσει και πάλι στα δύσκολα, τότε πρέπει να βρουν έναν προπονητή ο οποίος να είναι δουλευταράς όπως ο Μαρτίνς (κανείς δεν το αρνείται αυτό), όμως, να ξέρει πως είναι να κατακτάς τίτλους. Να είναι μαθημένος στις επιτυχίες, να μην λυγίζει στο βάρος του πρωταθλητισμού.
Αν συμβούν αυτά και με δεδομένο πως αυτή τη φορά θα κρατηθεί ο κορμός και θα γίνουν οι απαραίτητες… ενέσεις ποιότητας εκεί που χρειάζεται (και κάνει μπαμ που χρειάζεται), τότε ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει στους τίτλους την νέα σεζόν. Είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο. Διαφορετικά, τρίτη συνεχόμενη σεζόν χωρίς τίτλο, είναι too much…. Και ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν θα επιστρέψει στα παλιά, που πανηγυρίζαμε το κύπελλο του ’87 με τον ΟΦΗ και του ’92 με τον ΠΑΟΚ…. Όσο και αν μερικοί εκτός Ολυμπιακής οικογένειας το θέλουν (και το επιδιώκουν…).
