Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο… μηδέν. Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από τη Ντιναμό, χωρίς να είναι η χειρότερη ομάδα του ζευγαριού αλλά και χωρίς να έχει αποδείξει ότι είναι και η καλύτερη και άξιζε την πρόκριση.
Μία πρόκριση η οποία είναι δεδομένο ότι χάθηκε στο καταστροφικό δεύτερο ημίχρονο του Καραϊσκάκης, όταν η ομάδα ήταν κουρασμένη και κλείστηκε πίσω, με αποτέλεσμα να δεχθεί την ισοφάριση.
Τέλη Φλεβάρη και ο Ολυμπιακός μένει εκτός Ευρώπης και μακριά από τον στόχο του πρωταθλήματος.
Και αυτή είναι η πιο δύσκολη περίοδος για διαχείριση από τον Πέδρο Μαρτίνς. Οι παίκτες κινδυνεύουν να χάσουν τον στόχο τους από εδώ και πέρα. Γι αυτό πρέπει άμεσα να επισημανθεί σε όλους το που στρέφεται η ομάδα. Να κάνει focus σε ότι έχει να διεκδικήσει από εδώ και πέρα.
Σίγουρα η δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα προέχει, αναφορικά με την αφετηρία της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Ωστόσο αυτοσκοπό θα πρέπει να αποτελέσει η κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδος.
Να μείνει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά χωρίς τίτλο η ομάδα θα είναι κάτι πρωτόγνωρο και για τον κόσμο και για τον σύλλογο, που έχει συνηθίσει τα τελευταία 22 χρόνια να πανηγυρίζει έναν τίτλο, είναι αυτό του πρωταθλήματος είτε του κυπέλλου είτε και των δύο.
Ο δρόμος από εδώ και πέρα είναι πιο δύσκολος για τον Μαρτίνς που θα πρέπει να πάρει αποτελέσματα αλλά και να μην αδικείσει παίκτες. Ο Σολδάνο μέχρι τώρα έχει παίξει ουσιαστικά μόνο στο ματς κυπέλλου με την Λαμία, ο Μασούρας μπήκε αλλαγή χθες με τη Ντιναμό και έδωσε πνοή στην ομάδα, ο Αβραάμ είναι έτοιμος από πλευράς φυσικής κατάστασης και περιμένει, ο Λοντίγκιν δεν ήρθε για να βλέπει τα ματς από τον πάγκο και βέβαια ο Ντιας βλέπει τον χρόνο του δανεισμού του να μετρά αντίστροφα και οφείλει να αποδείξει ότι μπορεί να μείνει στο μεγάλο λιμανι.
Ολα αυτά σίγουρα θα τριγυρνάνε ήδη στο μυαλό του Πορτογάλου τεχνικού ο οποίος επιζητά το απόλυτο στο πρωτάθλημα από εδώ και πέρα, την κατάκτηση του κυπέλλου και την εξάντληση των δυνατοτήτων που έχει το ρόστερ.
