Η Αταλάντα ήταν δεδομένα το φαβορί για πρόκριση στους “16” του Europa League, κάτι που είχαν παραδεχθεί άπαντες από την μέρα της κλήρωσης και επιβεβαιώθηκε στο γήπεδο. Όμως στα δύο παιχνίδια που έδωσε ο Ολυμπιακός, με μοναδική εξαίρεση ένα διάστημα στο πρώτο ημίχρονο του πρώτου αγώνα, όπου πέτυχε το γκολ και είχε και άλλες δύο ευκαιρίες σε αντεπίθεση, οι ερυθρόλευκοι έδειξαν να αποδέχονται την μοίρα τους, χωρίς καν να παλέψουν για να αντιστρέψουν τους όρους.
Σίγουρα η Αταλάντα είναι καλύτερη ομάδα φέτος από τον Ολυμπιακό, όμως σε καμία περίπτωση δεν ήταν το φόβητρο. Στο πρώτο ματς χρειάστηκαν δύο στημένες μπάλες για να σκοράρει, εκτελώντας 13 κόρνερ, ενώ χθες χτύπησε στην κόντρα και έκανε την ζημιά.
Δεν είχε άδικο ο Πέδρο Μαρτίνς που έδειξε με το στήσιμο της ομάδας, να φοβάται την Αταλάντα, αφού μόλις οι ιταλοί βρήκαν χώρους στην αντεπίθεση, χτύπησαν στην καρδιά της άμυνας των ερυθρόλευκων. Βέβαια για να ανοίξουν το σκορ χρειάστηκε το παιδιάστικο λάθος του Λαλά, όμως ήταν βέβαιο ότι θα έβρισκαν τον τρόπο, όσο οι πειραιώτες δεν ασκούσαν πραγματική πίεση. Σε ένα τέτοιο ματς που χρειάζεσαι νίκη με δύο γκολ διαφορά, είναι βέβαιο ότι θα πάρεις τα ρίσκα σου, όμως εάν αυτό το κάνεις από την αρχή, κινδυνεύεις να διασυρθείς με μεγάλο σκορ.
Αυτό προφανώς σκέφτηκε ο Μαρτίνς και δεν άλλαξε πολλά σε σχέση με το πρώτο ματς, παρά μόνο ενίσχυσε επιπλέον την αμυντική του διάταξη με την είσοδο του Μαντί Καμαρά αντί του Μασούρα.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού ήθελε να πάει το ματς στο μηδέν μέχρι το ημίχρονο, εκτός και αν μπορούσε να “κλέψει” κάνα γκολ από τα σουτ που επιχειρήθηκαν και στο δεύτερο ημίχρονο να βάλει τα επιθετικά του όπλα για να πετύχει την ανατροπή, όμως όλα άλλαξαν και ο σχεδιασμός χάλασε από το γκολ που δέχθηκαν οι ερυθρόλευκοι λίγο πριν από το τέλος του πρώτου μέρους. Αυτό τους άλλαξε την ψυχολογία και ουσιαστικά εκεί τελείωσαν όλα, γιατί μετά θα ήθελε τρια τέρματα για να προκριθεί.
Ο Μαρτίνς πήρε την ευθύνη της διαχείρισης των αναμετρήσεων, αν και δεν θα μπορούσε να αλλάξει και πολλά. Μπορεί το “κράξιμο” να έπεσε στον Ονιεκούρου, όμως ο Νιγηριανός είχε συγκεκριμένο ρόλο, με την ταχύτητά του να αναστατώσει τους ιταλούς. Το κατάφερε εν μέρη στο πρώτο ματς, το επιχείρησε και χθες, όχι με την ίδια επιτυχία.
Επιθετικά, η μπάλα δεν έφτανε στον φορ, το σύστημα δεν απέδιδε για κάτι τέτοιο και όλα ήρθαν φυσιολογικά. Δίκιο έχει ο Μαρτίνς να λέει ότι το σκορ αδικεί τον Ολυμπιακό, αφού η Αταλάντα δεν σφυροκόπησε τους ερυθρόλευκους για να πετύχει τρία γκολ, όμως από την άλλη και οι πειραιώτες δεν έκαναν κάποια κλασσική ευκαιρία, ούτε είχαν την υπεροχή που θα μπορούσε να αναγκάσει τους ιταλούς σε πολιορκία και λάθη. Ουσιαστικά ο Ολυμπιακός δεν το πίστεψε σε κανένα σημείο των δύο αναμετρήσεων. Ακόμα και όταν προηγήθηκε στο Μπέργκαμο, έμοιαζε σαν να περίμενε να επέλθει το μοιραίο.
Οπως και να ‘χει, ο απολογισμός θα γίνει στο τέλος της σεζόν, μιάς και ακολουθούν οι υποχρεώσεις για το πρωτάθλημα και την πορεία προς το 47ο αλλά και οι ημιτελικοί του κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, οι οποίοι μετά από την πρόκριση της ομάδας της Θεσσαλονίκης θα αργήσουν, κάτι που θα δώσει ανάσες ενδιάμεσα στις επόμενες εβδομάδες στους παίκτες του Ολυμπιακού.
Ο Σταύρος Κουράκος είναι δημοσιογράφος από το 1997, μέλος της ΕΣΗΕΑ από το 2004 και του ΠΣΑΤ. Έχει εργαστεί στον "Πρωταθλητή", στο TV Magic, στο Sport TV και είναι συνιδρυτής του Rednews.gr από το 2007. Εργάζεται στον τηλεοπτικό σταθμό Action24
