3, 2, 1…

Η αντίστροφη μέτρηση για την κατάκτηση του 45^ου πρωταθλήματος (και μαθηματικά) έχει ξεκινήσει από χθες το βράδυ. Ουσιαστικά ξεκίνησε από το διπλό στην Τούμπα επί του ΠΑΟΚ, όμως το πρώτο ημίχρονο κόντρα στον Αρη, σου δίνει την εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός κάνει πλάκα σε κάθε αντίπαλο.
Τι και αν ο Μαρτίνς χρησιμοποιεί το ίδιο σύστημα, τι και αν δεν αλλάζει τακτική και παίκτες, είσαι σίγουρος ότι ο Ολυμπιακός θα βρει τον τρόπο για να φτάσει στον στόχο του και να συνεχίσει αυτή την ξέφρενη πορεία προς τον τίτλο. Χθες έβγαλε «λαγό από το καπέλο» τον Μαντί Καμαρά, ο οποίος φρόντισε να αποδείξει ότι δεν είναι ανάγκη να είσαι ούτε Βαλμπουενά, ούτε Φορτούνης για να παίξεις πίσω από τον επιθετικό και να δημιουργήσεις κινδύνους στην αντίπαλη άμυνα. Και το έκανε με τον καλύτερο τρόπο, πετυχαίνοντας δύο γκολ και δίνοντας δύο ασίστ, αφού από δική του ενέργεια προήλθε και το πέναλτι που κέρδισε ο Φορτούνης.
Όταν ο προπονητής σου καταφέρνει σε κάθε παιχνίδι να έχει και έναν παίκτη-πρωταγωνιστή, τότε δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Βέβαια αυτή η ομάδα είναι στο σύνολό της πρωταγωνίστρια. Μετά από τόσα ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχουν καταφέρει να βρίσκονται με κλειστά τα μάτια. Να βγάζουν συνδυασμούς χωρίς να σηκώσουν καν το κεφάλι. Ο Βαλμπουενά ξέρει πάντα ότι στην πλάτη του θα βγαίνει ο Τσιμίκας, ο Γκιγιέρμε γνωρίζει ότι έχει στήριγμα τον Μπουχαλάκη, ο Ελ Αραμπί ξέρει ότι μόλις βγει σέντρα, θα πάρει την μπάλα εκεί που πρέπει για να την κάνει γκολ, οι κεντρικοί αμυντικοί έχουν αλληλοκάλυψη και ο Σα το κεφάλι του ήσυχο…
Είναι πολύ σημαντικό η ομάδα να βγάζει τους αυτοματισμούς στο γήπεδο και σίγουρα κάνει την δουλειά του προπονητή πιο εύκολη. Πάνω σε αυτό, μπαίνει το μεγάλο δίλημμα. Την κρατάς την ομάδα όπως έχει, με το κάθε κόστος ή πουλάς Τσιμίκα-Καμαρά-Σεμέδο-Σα και βρίσκεις άλλα «εργαλεία» στην θέση τους.
Εκεί θα πρέπει να πάρει μία γενναία απόφαση η διοίκηση. Εάν θέλει αυτή η ομάδα να έχει συνέχεια, θα πρέπει να στηρίξει τον βασικό κορμό, εάν γίνεται αυτό και οι προτάσεις δεν ξεπεράσουν κάθε προσδοκία, με κάθε οικονομικό κόστος. Γιατί είναι βέβαιο ότι οι απολαβές στο άμεσο μέλλον θα είναι αρκετά πολλαπλάσιες από ότι μπορούν να είναι τώρα. Και για την ομάδα αλλά και για τους παίκτες.
Η ανοδική πορεία όλων μπορεί να προσφέρει στην ομάδα αυτό που διαχρονικά της λείπει, μία μεγάλη Ευρωπαϊκή επιτυχία. Και οι συγκυρίες δείχνουν ότι αυτή η στιγμή έχει έρθει. Αρκεί να στηριχθεί το οικοδόμημα, στο οποίο πιστεύουν άπαντες, με πρώτους και καλύτερους τους Μαρινάκη-Μαρτίνς.